Aziz (22): ‘De dag dat ik mijn vader weer zag was het mooiste moment uit mijn leven’

De Syrische Aziz Kawak (22) uit Damascus kwam in augustus 2015 via gezinshereniging naar Nederland.

Aan het eind van de zomer van 2014 vertrok Aziz’ vader Fahim samen met zijn neef vanuit Damascus, Syrië. Fahim en zijn vrouw wilden hun kinderen een betere toekomst geven dan in oorlog te moeten leven. Zijn zoon Aziz moest binnenkort verplicht het leger in. Als gezin uit elkaar gaan was eigenlijk geen optie voor hen, maar ze zagen geen enkele andere mogelijkheid in deze zoektocht naar veiligheid.

Bang om Facebook te openen

Na 1,5 maand in Turkije stak Fahim via een bootje de zee over naar het eiland Kos in Griekenland. Aziz: ‘Ik durfde niet op social media te kijken toen mijn vader de oversteek maakte van Turkije naar Griekenland. Er waren allerlei groepen op Facebook waarin je las welke bootjes en mensen het niet hadden gered.’

‘Als ik had geweten hoe verschrikkelijk het was, had ik het niet gedaan’

Fahim was 2 maanden in Griekenland. Tien keer probeerde hij vanuit Athene naar Nederland te reizen. Toen de negende poging niet lukte beloofde hij zichzelf dat de tiende keer de allerlaatste keer zou zijn dat hij het zou proberen. En toen lukte hem om Nederland te bereiken. Over de vlucht zegt Fahim: ‘Als ik had geweten hoe verschrikkelijk het was, had ik het niet gedaan.’

Aziz Kawak voor zijn huis in Utrecht. © UNHCR/Marieke van der Velden

Aziz Kawak voor zijn huis in Utrecht. © UNHCR/Marieke van der Velden

‘Mooiste moment uit mijn leven’

Eenmaal in Nederland kreeg Fahim een verblijfsvergunning en na meer dan een jaar konden Aziz (toen 17), zijn zusje Sara (toen 15) en zijn broertje Jan (toen 11) met hun moeder overkomen naar Nederland. Aziz: ‘De dag dat ik mijn vader weer zag was het mooiste moment uit mijn leven. Ik kan het niet goed omschrijven. Het was heel mooi, maar het was zo veel meer dan dat.’

‘Geluk dat ik in Nederland ben’

Inmiddels werkt Aziz hard als fotojournalist en documentairemaker. Met zijn werk probeert hij persoonlijke verhalen van vluchtelingen in beeld te brengen. Zo ging hij in 2019 terug naar het Midden-Oosten, waar hij in de Bekaa Vallei in Libanon foto’s en een korte documentaire maakte over Syrische vluchtelingen daar. Aziz: ‘We hebben hetzelfde meegemaakt, we zijn allemaal gevlucht. Ik heb het geluk dat ik in Nederland ben, zij hebben dat niet.’

Gezinnen horen samen!

Op dit moment zijn gevluchte gezinnen vaak onnodig lang van elkaar gescheiden. Zij moeten vaak maanden of zelfs jaren wachten op een antwoord van de Nederlandse overheid over wanneer ze weer samen mogen zijn. ⏲️

Door middel van een petitie riepen wij de overheid op om gevluchte gezinnen sneller bij elkaar te brengen.  ✍️