Κοινή Δήλωση: O Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Filippo Grandi και ο Γενικός Διευθυντής του Δ.Ο.Μ., Antonio Vitorino χαιρετίζουν τη συναίνεση για την ανάγκη για δράση στη Λιβύη και τη Μεσόγειο

23 Ιούλ 2019

Μια υπερφορτωμένη βάρκα εντοπίζεται στη Μεσόγειο από ιταλικό ελικόπτερο διάσωσης κατά την επιχείρηση Mare Nostrum, Ιούνιος 2014. © UNHCR/Alfredo D’Amato

Οι συζητήσεις στο Παρίσι με τα Eυρωπαϊκά κράτη σχετικά με την αντιμετώπιση της κατάστασης στη Μεσόγειο και την αποφυγή περαιτέρω απωλειών στη Λιβύη είναι ευπρόσδεκτες και πολύ αναγκαίες. Η κατάσταση λόγω της βίας στην Τρίπολη τις τελευταίες εβδομάδες είναι πιο απελπιστική από ποτέ και η ανάγκη για δράση κρίνεται επιτακτική.

Καλωσορίζουμε τη συναίνεση που επετεύχθη στη συνάντηση για την ανάγκη να τερματιστεί η αυθαίρετη κράτηση προσφύγων και μεταναστών στη Λιβύη. Είναι απαραίτητη μια διαδικασία συντεταγμένης απελευθέρωσης των ατόμων από τα κέντρα κράτησης, είτε σε αστικές περιοχές είτε σε ανοικτά κέντρα, όπου θα επιτρέπεται εύλογη ελευθερία κινήσεων, θα παρέχεται στέγαση, βοήθεια και προστασία από τους κινδύνους, ανεξάρτητη παρακολούθηση και τακτική, απρόσκοπτη πρόσβαση των ανθρωπιστικών οργανώσεων. Υπό την απειλή κακοποίησης, κακομεταχείρισης ή θανάτου, κανείς δεν πρέπει να επιστρέψει στα κέντρα κράτησης στη Λιβύη, μετά τη σύλληψη ή τη διάσωσή του στη θάλασσα.

Η επικαιροποιημένη δέσμευση των κρατών σήμερα για την αποφυγή νέων απωλειών ανθρώπινης ζωής στη Μεσόγειο είναι ενθαρρυντική. Το καθεστώς υπό το οποίο διενεργούνται οι επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης από Μ.Κ.Ο. ή εμπορικά πλοία δεν μπορεί να διατηρηθεί. Μια επιχείρηση έρευνας και διάσωσης της Ε.Ε., παρόμοια με τα προγράμματα που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, κρίνεται απαραίτητη.

Ο καθοριστικός ρόλος που διαδραματίζουν οι Μ.Κ.Ο. θα πρέπει να αναγνωριστεί. Οι Μ.Κ.Ο. δε θα πρέπει να ποινικοποιούνται, ούτε να στιγματίζονται για τη διάσωση ανθρώπινων ζωών στη θάλασσα. Τα εμπορικά σκάφη, στα οποία όλο και συχνότερα βασιζόμαστε για να διεξάγουν επιχειρήσεις διάσωσης, δε θα πρέπει να λαμβάνουν αιτήματα για μεταφορά των διασωθέντων στην Ακτοφυλακή της Λιβύης, ούτε και να λαμβάνουν οδηγίες για την αποβίβασή τους στη Λιβύη, η οποία δεν αποτελεί ασφαλές λιμάνι.

Οι συζητήσεις για τη θέσπιση προσωρινών, προβλέψιμων ρυθμίσεων για την αποβίβαση των ανθρώπων μετά τη διάσωσή τους στη θάλασσα και ο επιμερισμός της ευθύνης μεταξύ των κρατών μελών για τη μετέπειτα φιλοξενία τους ήταν πολλά υποσχόμενες. Ενθαρρύνουμε τη συνέχιση των συνομιλιών αυτών. Μια κοινή και συντονισμένη προσέγγιση της κατάστασης αυτής είναι προς το συμφέρον όλων.

Στο μεταξύ, η απομάκρυνση ανθρώπων από τη Λιβύη και η επανεγκατάσταση σε τρίτες χώρες εξακολουθούν να αποτελούν σανίδα σωτηρίας για τους ανθρώπους που απειλείται άμεσα η ζωή τους. Συνεχίζουμε να απευθύνουμε έκκληση στα κράτη να συνεργαστούμε μαζί για να απομακρύνουμε από τον κίνδυνο τους πιο ευάλωτους πρόσφυγες στη Λιβύη και καλωσορίζουμε τις δηλώσεις υποστήριξης που έχουν ακουστεί σήμερα για το ζήτημα αυτό.

Τέλος, χρειάζονται μεγαλύτερες προσπάθειες για να αντιμετωπιστούν οι αιτίες για τις οποίες οι άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Ενώ οι πολλαπλές συγκρούσεις στη Βόρεια και την Υποσαχάρια Αφρική εξακολουθούν να μην έχουν επιλυθεί και οι αναπτυξιακές προκλήσεις παραμένουν, ορισμένοι από τους ανθρώπους αυτούς θα συνεχίζουν να ψάχνουν για εναλλακτικές λύσεις για αυτούς και τις οικογένειές τους.

Η διαμεσολάβηση για την επίτευξη μιας διαρκούς ειρήνης στη Λιβύη πρέπει να είναι πρωταρχική προτεραιότητα. Η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να χρησιμοποιήσει οποιονδήποτε μοχλό πίεσης ώστε να φέρει μαζί τα εμπλεκόμενα μέρη σε διάλογο και να εδραιωθεί μια πολιτική λύση που θα αποκαθιστά τη σταθερότητα και την ασφάλεια.

English