“ถ้าผมไม่เป็นนักเรียนผมก็ไม่เหลืออะไรอีก”
ฮานีเป็นนักเรียนชาวซีเรียพรสวรรค์คนหนึ่ง ตอนนี้เขาอาศัยอยู่ในเลบานอนและสิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับเขาก็คือประกาศนียบัตรชั้นมัธยมศึกษาที่เขากำลังมือมันในมืออย่างภาคภูมิใจ “นี่คือชีวิตของผม อนาคตของผม ผมทิ้งทุกอย่างไว้เบื้องหลัง ยกเว้นสิ่งนี้”
“ถ้าผมไม่เป็นนักเรียนผมก็ไม่เหลืออะไรอีก” ฮานีวัย 20 ผู้ลี้ภัยชาวซีเรีย
ผู้ลี้ภัยที่เป็นเยาวชนอย่างฮานี พูดถึงการศึกษาที่เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตพวกเขา พวกเขาบอบช้ำจากการได้เห็นและประสบกับความโหดร้ายจากความขัดแย้ง ต้องลี้ภัยและทิ้งบ้านเกิดอันเป็นที่รักโรงเรียนสามารถช่วยให้พวกเขามีอนาคตที่สดใสได้อีกครั้ง
โรงเรียนและการศึกษาสามารถช่วยให้เด็กผู้ลี้ภัยปลอดภัยและได้รับความคุ้มครอง ในห้องเรียนพวกเขาสามารถลืมความเจ็บปวดต่างๆทั้งความกังวล และการต้องต่อสู้เพื่อชีวิตที่เหลืออยู่ และกลับมาเป็นเด็กธรรมดาได้อีกครั้ง การสนับสนุนโรงเรียนให้กับพวกเขา จะช่วยให้เด็กๆมีความรู้ และทักษะเพื่อที่จะดำรงชีพได้จนถึงวันที่เขาได้กลับบ้าน
อย่างไรก็ตามตอนนี้ UNHCR ขาดแคลนงบประมาณอย่างมากเพื่อช่วยเหลือผู้ภัยหลายล้านคนที่เป็นเด็ก ผู้หญิงและผู้ชายที่กำลังต้องการความช่วยเหลือเป็นอย่างมาก ด้วยงบประมาณที่ไม่เพียงพอ การเข้าถึงโรงเรียนจึงเป็นเรื่องยาก มหาวิทยาลัยยิ่งเป็นโอกาสที่ห่างไกล นอกจากนี้เด็กนักเรียนชั้นประถมหลายคนต้องเลือกระหว่างการไปโรงเรียนกับการทำงานเพื่อหาเงินเล็กๆน้อยๆเพื่อให้ครอบครัวมีชีวิตรอด
หากไม่มีการศึกษา เด็กๆและเยาวชนอย่างฮานีอยู่ในความเสี่ยงสูงที่หมดลง แต่ถ้าหากพวกเขาสามารถเข้าถึงการศึกษาได้ พวกเขาเหล่านี้จะเป็นอนาคตของประเทศของพวกเขา โปรดสนับสนุน UNHCR ตอนนี้...
“ถ้าผมไม่เป็นนักเรียนผมก็ไม่เหลืออะไรอีก” ฮานีผู้ลี้ภัยหนุ่มน้อยชาวซีเรียที่ต้องหนีมายังเลบอนอนกล่าวปัจจุบันมีเพียงร้อยละ20ของผู้ลี้ภัยที่เป็นเยาวชนเท่านั้นที่มีโอกาสได้ไปโรงเรียนขั้นพื้นฐานการจะเข้ามหาวิทยาลัยเป็นสิ่งที่ห่างไกลห่างไกล นอกจากนี้เด็กนักเรียนชั้นประถมหลายคนต้องเลือกระหว่างการไปโรงเรียนกับการทำงานเพื่อหาเงินเล็กๆน้อยๆเพื่อให้ครอบครัวมีชีวิตรอด