بسیاری از پناهندگان به دلیل درگیری متداوم، آزار و اذیت و عدم امنیت نمی توانند به کشور خود بازگردند.
بسیاری از آنها در شرایط نامطلوبی زندگی می کنند یا نیازهای خاصی دارند که در کشورهایی که در ابتدا در آنها پناهنده شده اند قابل برطرف شدن نیستند.
منافع و حمایت از پناهندگان اصول راهنمای انتقال آنها از یک کشور پناهندگی به کشور دیگر است. در چنین شرایطی، کمیساریا به اسکان مجدد پناهندگان به کشور دیگری که پناهندگی آنها را پذیرفته باشد کمک می کند. اسکان مجدد دومین شانس پناهندگان برای داشتن یک زندگی جدید است.
اسکان مجدد یک حق نیست و دولتها هیچ تعهدی برای پذیرش پناهندگان از طریق اسکان مجدد ندارد. با این حال، اسکان مجدد ابزاری برای حمایت بین المللی است و می تواند بیان ملموس همبستگی بین المللی و تشریک مساعی میان کشورهایی باشد که نیازهای حمایتی بسیاری از پناهندگان آسیب پذیر را برطرف می کند.
کمیساریا در ایران تلاش می کند تا کشورهای پذیرنده اسکان مجدد را به حمایت از پناهندگان آسیب پذیر و کشورهای میزبان در تضمین راه حل های پایدار برای پناهندگان ترغیب کند. با این حال، سهمیه اسکان مجدد ایران طی چند سال گذشته رو به کاهش بوده است. به دلیل شرایط اضطراری موجود در سرتاسر جهان، اخیراً چندین کشور پذیرنده اسکان مجدد سهمیه خود برای پناهندگان افغانستانی را کاهش داده اند یا پذیرش اسکان مجدد پناهندگان افغانستانی از ایران را به طور کامل قطع کرده اند.
تعداد پناهندگان اسکان یافته به کشورهای سوم از ایران:
در مجموع 1،255 نفر در سال 2014 در مقایسه با 788 نفر در سال 2016 و 515 در سال 2017، 535 در سال 2018 و 564 نفر تا پایان سه ماهه سوم سال 2019 ایران را به تحت این برنامه ترک کرده اند.