'
;

«Προσφυγικές Διαδρομές» στο ραδιόφωνο

Η διάθεση για ευαισθητοποίηση και ενημέρωση του κόσμου γύρω από θέματα που αφορούν στην παρούσα προσφυγική κατάσταση με τρόπο εμπεριστατωμένο, ψύχραιμο και συνάμα έγκυρο μας οδήγησε πίσω από τα μικρόφωνα και τις κονσόλες του εθελοντικού ραδιοφώνου Θεσσαλονίκης FM 100,6. 

Στην Ελλάδα, που έχει ζήσει από κοντά εδώ και πολλά χρόνια το δράμα χιλιάδων ανθρώπων που αναγκάζονται να αφήσουν τις πατρίδες τους αναζητώντας ασφάλεια, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες έχει αναπτύξει μακρόχρονη δράση ενισχύοντας με συστηματικές ενέργειες και συλλογικές προσπάθειες το απαιτητικό έργο της διαχείρισης του προσφυγικού, με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ζωή.

Σας καλούμε να περπατήσουμε μαζί αυτές τις ωριαίες… «Προσφυγικές Διαδρομές», με συνοδοιπόρους μέλη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, εκπροσώπους της τοπικής κοινωνίας και, φυσικά, τους ίδιους τους πρόσφυγες, που μοιράζονται τις ιστορίες, τις ανάγκες τους και τα όνειρά τους για το μέλλον.


Ακούστε παρακάτω τα podcasts των ραδιοφωνικών εκπομπών:

Ο ρόλος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (02/11/2018)

Στην πρώτη μας βόλτα στα ερτζιανά συναντάμε ανθρώπους της Ύπατης Αρμοστείας οι οποίοι αναφέρονται στον πολύμορφο ρόλο του Οργανισμού στην Ελλάδα αλλά και στην ιστορία του στα 68 χρόνια προσφοράς και συνεχούς αγώνα για την εξεύρεση βιώσιμων λύσεων, με στόχο την εξασφάλιση μιας καλύτερης ζωής για εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.

Ασυνόδευτα παιδιά, τα δικά μας παιδιά (30/11/2018)

«Είμαι παιδί χωρίς μητέρα, χωρίς πατέρα», λέει ο Μοχαμάντ. «Οι Ταλιμπάν σκότωσαν μπροστά μου τη μητέρα μου», λέει ο Τζαλαλουντίν. «Έχω να μιλήσω με του γονείς μου πάνω από τρία χρόνια. Δεν ξέρω αν ζουν. Μου λείπουν», λέει ο Τζαφάρ. «Χθες έμαθα ότι εκεί που ζουν οι δικοί μου γίνονται συνέχεια βομβαρδισμοί. Μπορεί να μην τους ξαναδώ», λέει η Σάρα. «Θέλω να μάθω κιθάρα και να παίζω ελληνικά τραγούδια», λέει ο Αμπντολάχ. « Θα γίνω μεγάλος ποδοσφαιριστής και θα παίξω με την Εθνική Ελλάδας», λέει ο Ιμπραήμ.

Πάνω από 3.500 ασυνόδευτα παιδιά πρόσφυγες ζουν σήμερα στην Ελλάδα. Το καθένα από αυτά με τη δική του μοναδική ιστορία πόνου αλλά και δύναμης και ελπίδας. Παιδιά που από την τρυφερή αγκαλιά των γονιών βρέθηκαν μπροστά στα σκληρά πρόσωπα των διακινητών, εκτεθειμένα στην εκμετάλλευση, την κακοποίηση και τη βία.

Ένα μοναχικό ταξίδι προς την ειρήνη και την ελευθερία και στο βάθος ο διακαής πόθος της οικογενειακής επανένωσης.

Πρόσφυγες και εκπαίδευση (14/12/2018)

Η πρόσβαση στην εκπαίδευση αποτελεί άλλη μια πρόκληση για τους πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα, όπως και σε όλο τον κόσμο. Πολλά παιδιά και ενήλικες πρόσφυγες έχουν ζήσει, παράλληλα με τον εκτοπισμό τους, τη βίαιη αφαίρεση του δικαιώματός τους στη μόρφωση ή άφησαν πίσω τους τον αναλφαβητισμό και την ελλιπή πρόσβαση σε ευκαιρίες εκπαίδευσης.

Η πρόσβαση στα εθνικά συστήματα εκπαίδευσης των χωρών υποδοχής παραμένει προτεραιότητα και είναι αναγκαία για να ξεπεραστούν όσες καταστάσεις αποτελούν εμπόδιο στην εκτόνωση ανθρωπιστικών κρίσεων. Η εκπαίδευση είναι επίσης σύμμαχος που βοηθά στην επιστροφή την κανονικότητα, την ενδυνάμωση, τη νέα οριοθέτηση αξιών και πεποιθήσεων και την ένταξη στις κοινωνίες υποδοχής. Βοηθά επίσης τους πρόσφυγες να συμβάλουν στην ανοικοδόμηση της πατρίδας τους, όταν μπορέσουν να γυρίσουν πίσω με ασφάλεια.

Εκατομμύρια παιδιά πρόσφυγες σχολικής ηλικίας μένουν πίσω στην εκπαίδευση τους – όσο μεγαλώνει η ηλικία τους, οι ευκαιρίες μειώνονται για την πρόσβασή τους στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση και το πανεπιστήμιο. Η Ύπατη Αρμοστεία ενώνει τις δυνάμεις της μαζί με τους αρμόδιους φορείς στην Ελλάδα και στον κόσμο για να διασφαλιστεί μια θέση πίσω από τα θρανία για όλους.