Ouderen

Ouderen hebben specifieke noden, die bij de uitwerking en planning van hulpprogramma’s vaak over het hoofd worden gezien

Het grote publiek heeft nauwelijks oog voor de rechten, noden en inschakeling van ouderen in crisissituaties. Hoog tijd dus om daar verandering in te brengen en beleidsmakers en humanitaire hulpverleners daarop attent te maken. Oudere vluchtelingen en ontheemden hebben specifieke noden die bij de planning en programmering van de humanitaire hulpverlening al te vaak over het hoofd worden gezien. Ouderen zijn sowieso kwetsbaar en al helemaal wanneer een conflict uitbreekt of wanneer zich een natuurramp voordoet. Een beperkte mobiliteit, verminderd zicht en chronische aandoeningen zoals artrose of reuma zorgen ervoor dat ze moeilijk toegang krijgen tot hulp. Bovendien houden de hulpdiensten weinig rekening met deze problemen. Ouderen houden sterk vast aan hun vertrouwde omgeving en slaan vaak pas als laatsten op de vlucht wanneer er gevaar dreigt. Ze raken helemaal van slag en voelen zich, gescheiden van hun familie, maatschappelijk geïsoleerd, waardoor ze alleen maar kwetsbaarder worden.

Via zijn programma voor leeftijd-, gender- en diversiteitmainstreaming (AGDM) wil UNHCR een geïntegreerd totaalprogramma voorzien in het kader waarvan ouderen actief kunnen deelnemen aan de voorbereiding en uitvoering van dringende interventies. Hiermee wordt ingehaakt op de naleving van hun mensenrechten en hun behoefte aan bescherming. UNHCR ziet er eveneens op toe dat ze toegang krijgen tot basisdiensten zodat ze de draad van hun leven na de crisis weer kunnen opnemen.