ในช่วงสัปดาห์วันที่ 21 มิถุนายน ชาวอิรักกว่า 20,000 คนลี้ภัยจากโมซุลตะวันตก เช่นเดียวกันกับอาบู ทาฮา คนส่วนใหญ่ต้องหลบหนีการต่อสู้อันรุนแรงบนถนนในตัวเมืองที่ทหารอิรักพยายามตอบโต้กลับเพื่อรักษาเมืองสุดท้ายที่ควบคุมโดยทหารหรือก็คือเมืองโมซุล

พลเรือนที่ติดอยู่ในบริเวณที่ควบคุมโดยกลุ่มติดอาวุธต้องเผชิญกับความเสี่ยงในการเสียชีวิตเมื่อพยายามหลบหนีเนื่องจากมีทหารสกัดยิงแนวหน้าที่มีกลุ่มติดอาวุธเป็นเป้าหมายในขณะเดียวกัน คนที่อยู่ในบริเวณตัวเมืองที่ควบคุมโดยทหารก็ต้องเผชิญกับความอันตรายของโจมตีของกลุ่มติดอาวุธ

“ตอนนี้การต่อสู้รุนแรงได้เกิดขึ้นบนท้องถนนในพื้นที่ที่ใกล้บ้านเรือนซึ่งได้เพิ่มความเสี่ยงให้ประชาชนมากขึ้นกว่าเดิม”

“ประชาชนถูกบังคับให้เคลื่อนที่ตามกลุ่มติดอาวุธและถูกใช้ให้เป็นเกราะกำบัง” บรูโน่ เกตโด ผู้แทน UNHCR ในอิรักกล่าว “ตอนนี้การต่อสู้รุนแรงได้เกิดขึ้นบนท้องถนนในพื้นที่ที่ใกล้บ้านเรือนซึ่งได้เพิ่มความเสี่ยงให้ประชาชนมากขึ้นกว่าเดิม” เขากล่าว

พลเรือนหลายหมื่นคนยังติดอยู่ในตัวเมืองโมซุล อาหารที่กักตุนไว้กำลังจะหมดลง พวกเขาไม่มีไฟฟ้าและน้ำสะอาดใช้ ทำให้เกิดความเจ็บป่วยและต้องเผชิญสภาวะความอดอยาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กและผู้สูงวัยที่มีสภาพร่างกายอ่อนแอเกินไปที่จะหลบหนีได้

ในศูนย์พักพิงฮัมมาม อัลอาลิล อาบู ทาฮา ได้นำถุงขนาดเล็กออกมาจากกระเป๋า ในถุงนั้นมีน้ำตาลเกือบหนึ่งช้อนอยู่ น้ำตาลนี้อาบูนำไปผสมกับน้ำให้ลูกของเขาดื่มเป็นอาหารในช่วงที่หลบหนี

“ตอนนี้ลูกๆได้ทานอาหารและนอนหลับอย่างสบายใจ ไม่มีความหวาดกลัวใดๆ” เขากล่าว ในขณะที่ชี้ไปทางซาห์รา ลูกสาววัย 6 ปีที่กลายเป็นคนหูหนวกเนื่องจากระเบิดและกระสุนที่ตกบริเวณใกล้บ้านของพวกเขาในโมซุล

“พวกเด็กๆยังไม่หยุดกินตั้งแต่มาถึงที่นี้เมื่อวาน พวกเขาหิวมาก” เขากล่าว อมีรา ภรรยาของฮาบู ทาฮาวัย 51 ปีกล่าวเสริมว่าพวกเขาป่วยจากการดื่มน้ำที่สกปรกจากบ่อน้ำ 

“พวกเด็กๆยังไม่หยุดกินตั้งแต่มาถึงที่นี่เมื่อวาน พวกเขาหิวมาก”

จากข้อมูลของรัฐบาล มากกว่า 875,000คนได้หลบหนีออกจากโมซุลตั้งแต่มีการต่อสู้เพื่อยึดครองเมืองซึ่งการต่อสู้เริ่มต้นเมื่อเดือนตุลาคม 2016 โดย เกือบ 700,000 คน หนีจากโมซุลตะวันตก กว่า 679,000 คนยังคงไม่มีที่อยู่ คนจำนวนมากอาศัยอยู่ที่ค่ายพักพิงใกล้เมืองโมซุล

หลังจากบ้านของเธอถูกโจมดีด้วยจรวดในย่านชีฟา เมย์ซา มูฮาเม็ด วัย 47 ปีได้หลบหนีผ่านซากปรักหักพัง

“พวกเราสบายดี” เธอพูด ในขณะที่เธออยู่ที่ศูนย์พักพิงฮัมมาม อัลอาลิลโดยมีญาติพี่น้องนั่งอยู่ใกล้ๆ “พวกเรารู้สึกปลอดภัยแต่เหนื่อย ตอนนี้พวกเราต้องการแค่พักผ่อน”

เมย์ซากล่าวว่า ในเมืองโมซุล กลุ่มติดอาวุธบอกให้ครอบครัวของเธอและคนอื่นๆเจาะรูผนังบ้านของพวกเราเพื่อที่จะให้พวกเขาสามารถเคลื่อนที่ตามถนนในเมืองได้โดยไม่มีใครเห็น

“ถ้าพวกเขามาแล้วไม่เห็นรูบนผนัง พวกเราก็จะโดนทรมานและฆ่า” เธอกล่าวว่าก่อนหน้านี้เธอต้องการหนีแต่ไม่สามารถทำได้ “พวกเรารู้ว่ากลุ่มติดอาวุธได้ฆ่าหลายครอบครัวที่พยายามหนีก่อนหน้าพวกเรา”

ในช่วงสัปดาห์วันที่ 21 มิถุนายน ชาวอิรักกว่า 20,000 คนลี้ภัยจากโมซุลตะวันตก เช่นเดียวกันกับอาบู ทาฮา คนส่วนใหญ่ต้องหลบหนีการต่อสู้อันรุนแรงบนถนนในตัวเมืองที่ทหารอิรักพยายามตอบโต้กลับเพื่อรักษาเมืองสุดท้ายที่ควบคุมโดยทหารหรือก็คือเมืองโมซุล

พลเรือนที่ติดอยู่ในบริเวณที่ควบคุมโดยกลุ่มติดอาวุธต้องเผชิญกับความเสี่ยงในการเสียชีวิตเมื่อพยายามหลบหนีเนื่องจากมีทหารสกัดยิงแนวหน้าที่มีกลุ่มติดอาวุธเป็นเป้าหมายในขณะเดียวกัน คนที่อยู่ในบริเวณตัวเมืองที่ควบคุมโดยทหารก็ต้องเผชิญกับความอันตรายของโจมตีของกลุ่มติดอาวุธ

“ตอนนี้การต่อสู้รุนแรงได้เกิดขึ้นบนท้องถนนในพื้นที่ที่ใกล้บ้านเรือนซึ่งได้เพิ่มความเสี่ยงให้ประชาชนมากขึ้นกว่าเดิม”

“ประชาชนถูกบังคับให้เคลื่อนที่ตามกลุ่มติดอาวุธและถูกใช้ให้เป็นเกราะกำบัง” บรูโน่ เกตโด ผู้แทน UNHCR ในอิรักกล่าว “ตอนนี้การต่อสู้รุนแรงได้เกิดขึ้นบนท้องถนนในพื้นที่ที่ใกล้บ้านเรือนซึ่งได้เพิ่มความเสี่ยงให้ประชาชนมากขึ้นกว่าเดิม” เขากล่าว

พลเรือนหลายหมื่นคนยังติดอยู่ในตัวเมืองโมซุล อาหารที่กักตุนไว้กำลังจะหมดลง พวกเขาไม่มีไฟฟ้าและน้ำสะอาดใช้ ทำให้เกิดความเจ็บป่วยและต้องเผชิญสภาวะความอดอยาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กและผู้สูงวัยที่มีสภาพร่างกายอ่อนแอเกินไปที่จะหลบหนีได้

ในศูนย์พักพิงฮัมมาม อัลอาลิล อาบู ทาฮา ได้นำถุงขนาดเล็กออกมาจากกระเป๋า ในถุงนั้นมีน้ำตาลเกือบหนึ่งช้อนอยู่ น้ำตาลนี้อาบูนำไปผสมกับน้ำให้ลูกของเขาดื่มเป็นอาหารในช่วงที่หลบหนี

“ตอนนี้ลูกๆได้ทานอาหารและนอนหลับอย่างสบายใจ ไม่มีความหวาดกลัวใดๆ” เขากล่าว ในขณะที่ชี้ไปทางซาห์รา ลูกสาววัย 6 ปีที่กลายเป็นคนหูหนวกเนื่องจากระเบิดและกระสุนที่ตกบริเวณใกล้บ้านของพวกเขาในโมซุล

“พวกเด็กๆยังไม่หยุดกินตั้งแต่มาถึงที่นี้เมื่อวาน พวกเขาหิวมาก” เขากล่าว อมีรา ภรรยาของฮาบู ทาฮาวัย 51 ปีกล่าวเสริมว่าพวกเขาป่วยจากการดื่มน้ำที่สกปรกจากบ่อน้ำ 

“พวกเด็กๆยังไม่หยุดกินตั้งแต่มาถึงที่นี่เมื่อวาน พวกเขาหิวมาก”

จากข้อมูลของรัฐบาล มากกว่า 875,000คนได้หลบหนีออกจากโมซุลตั้งแต่มีการต่อสู้เพื่อยึดครองเมืองซึ่งการต่อสู้เริ่มต้นเมื่อเดือนตุลาคม 2016 โดย เกือบ 700,000 คน หนีจากโมซุลตะวันตก กว่า 679,000 คนยังคงไม่มีที่อยู่ คนจำนวนมากอาศัยอยู่ที่ค่ายพักพิงใกล้เมืองโมซุล

หลังจากบ้านของเธอถูกโจมดีด้วยจรวดในย่านชีฟา เมย์ซา มูฮาเม็ด วัย 47 ปีได้หลบหนีผ่านซากปรักหักพัง

“พวกเราสบายดี” เธอพูด ในขณะที่เธออยู่ที่ศูนย์พักพิงฮัมมาม อัลอาลิลโดยมีญาติพี่น้องนั่งอยู่ใกล้ๆ “พวกเรารู้สึกปลอดภัยแต่เหนื่อย ตอนนี้พวกเราต้องการแค่พักผ่อน”

เมย์ซากล่าวว่า ในเมืองโมซุล กลุ่มติดอาวุธบอกให้ครอบครัวของเธอและคนอื่นๆเจาะรูผนังบ้านของพวกเราเพื่อที่จะให้พวกเขาสามารถเคลื่อนที่ตามถนนในเมืองได้โดยไม่มีใครเห็น

“ถ้าพวกเขามาแล้วไม่เห็นรูบนผนัง พวกเราก็จะโดนทรมานและฆ่า” เธอกล่าวว่าก่อนหน้านี้เธอต้องการหนีแต่ไม่สามารถทำได้ “พวกเรารู้ว่ากลุ่มติดอาวุธได้ฆ่าหลายครอบครัวที่พยายามหนีก่อนหน้าพวกเรา”

“ตอนนี้ลูกๆได้ทานอาหารและนอนหลับอย่างสบายใจ ไม่มีความหวาดกลัวใดๆ” เขากล่าว ในขณะที่ชี้ไปทางซาห์รา ลูกสาววัย 6 ปีที่กลายเป็นคนหูหนวกเนื่องจากระเบิดและกระสุนที่ตกบริเวณใกล้บ้านของพวกเขาในโมซุล

“พวกเด็กๆยังไม่หยุดกินตั้งแต่มาถึงที่นี้เมื่อวาน พวกเขาหิวมาก” เขากล่าว อมีรา ภรรยาของฮาบู ทาฮาวัย 51 ปีกล่าวเสริมว่าพวกเขาป่วยจากการดื่มน้ำที่สกปรกจากบ่อน้ำ 

“พวกเด็กๆยังไม่หยุดกินตั้งแต่มาถึงที่นี่เมื่อวาน พวกเขาหิวมาก”

จากข้อมูลของรัฐบาล มากกว่า 875,000คนได้หลบหนีออกจากโมซุลตั้งแต่มีการต่อสู้เพื่อยึดครองเมืองซึ่งการต่อสู้เริ่มต้นเมื่อเดือนตุลาคม 2016 โดย เกือบ 700,000 คน หนีจากโมซุลตะวันตก กว่า 679,000 คนยังคงไม่มีที่อยู่ คนจำนวนมากอาศัยอยู่ที่ค่ายพักพิงใกล้เมืองโมซุล

หลังจากบ้านของเธอถูกโจมดีด้วยจรวดในย่านชีฟา เมย์ซา มูฮาเม็ด วัย 47 ปีได้หลบหนีผ่านซากปรักหักพัง

“พวกเราสบายดี” เธอพูด ในขณะที่เธออยู่ที่ศูนย์พักพิงฮัมมาม อัลอาลิลโดยมีญาติพี่น้องนั่งอยู่ใกล้ๆ “พวกเรารู้สึกปลอดภัยแต่เหนื่อย ตอนนี้พวกเราต้องการแค่พักผ่อน”

เมย์ซากล่าวว่า ในเมืองโมซุล กลุ่มติดอาวุธบอกให้ครอบครัวของเธอและคนอื่นๆเจาะรูผนังบ้านของพวกเราเพื่อที่จะให้พวกเขาสามารถเคลื่อนที่ตามถนนในเมืองได้โดยไม่มีใครเห็น

“ถ้าพวกเขามาแล้วไม่เห็นรูบนผนัง พวกเราก็จะโดนทรมานและฆ่า” เธอกล่าวว่าก่อนหน้านี้เธอต้องการหนีแต่ไม่สามารถทำได้ “พวกเรารู้ว่ากลุ่มติดอาวุธได้ฆ่าหลายครอบครัวที่พยายามหนีก่อนหน้าพวกเรา”