Maher Zain wybrał się z UNHCR do Libanu, gdzie się urodził, i tam poznał 12-letniego Mahmuda.

Ojciec Mahmuda miał niedawno wypadek na budowie i nie może pracować, Mahmud musiał więc rzucić szkołę i przejąć rolę jedynego żywiciela rodziny. Pracuje na dwa etaty – w kawiarni i na budowie. Od tej drugiej już bolą go plecy, a jego siostry mówią, że cały czas jest zmęczony i już nie ma siły się z nimi bawić. Mahmud zarabia 7 dolarów dziennie i za to musi wyżywić całą 5-osobową rodzinę. “Gdybym nie pracował, musielibyśmy pożyczać pieniądze. Teraz muszę uważać się za dorosłego”.

Mahmud lubił chodzić do szkoły, zwłaszcza na arabski i angielski. “Nawet jeśli nie będę mógł wrócić do szkoły, i tak będę chciał się kształcić. To dla mnie ważne, bo bez wykształcenia jest się nikim. Gdy dorosnę, chciałbym zostać inżynierem, żeby odbudować swój dom w Syrii i pomóc innym ludziom w potrzebie”.

Aby przeczytać więcej historii o podróży Mahera do Libanu, wejdź na: www.unhcr.org/maherzain

Uchodźcy. Zwykli ludzie w niezwykłych czasach. Podziel się ich historiami.