Η ιστορία των προσφύγων μέσα από τη γλώσσα των τεχνών
«Εικόνες που σε γεμίζουν συναισθήματα! Θλίψη, φόβος, χαρά για τη ζωή που αναβλύζει μέσα από τα χρώματα, αλλά και θυμός μετά το βιωματικό»… Με αυτά τα συναισθήματα του κόσμου που γέμισε και τίμησε με την παρουσία του την εικαστική έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας για την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων 2015 και με πολύ ευγνωμοσύνη για όσους μοιράστηκαν μαζί μας αυτή την εμπειρία, ολοκληρώθηκε στις 25 Ιουνίου στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων το “It could be ME – It could be YOU”.
Δεκαεπτά καλλιτέχνες που ζουν στην Ελλάδα, ανάμεσα στους οποίους και πρόσφυγες καθώς και ο ξενώνας προσφύγων «Ιόλαος», συμμετείχαν, ο καθένας με την προσωπική του καλλιτεχνική γλώσσα, σε μία ομαδική έκθεση που προσπάθησε να πει μία ιστορία: την κοινή ιστορία συνηθισμένων ανθρώπων που ζουν σε ασυνήθιστες συνθήκες. Μια ιστορία μέσα από φωτογραφίες, πίνακες, βίντεο, γλυπτά, κατασκευές και μια ηλεκτροακουστική εγκατάσταση με εμψυχωτή.
«Είμαστε όλοι πρόσφυγες», «Όλη η έκθεση είναι ένα γεγονός που σε φέρνει στη θέση του άλλου, it could be me», «Τo διαδραστικό έκθεμα ήταν συγκλονιστικό, για μια στιγμή, στην ασφάλεια ενός εκθεσιακού χώρου, ένιωσα ίσως λίγο πώς είναι να είσαι ανεπιθύμητος», είναι κάποια από τα σχόλια στο βιβλίο επισκεπτών της έκθεσης. Το θέμα της έκθεσης άλλωστε είχε σκοπό να βάλει τον επισκέπτη στη διαδικασία να αναρωτηθεί κατά πόσο θα μπορούσε να βρίσκεται στη θέση ενός πρόσφυγα. Στη θέση ενός άντρα, μιας γυναίκας ή ενός παιδιού που αναγκάστηκαν να εκτοπιστούν εξαιτίας του πολέμου ή διώξεων και αγγίζουν τα 60 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Υ.Α..
Όσοι οι πρόσφυγες, τόσες και οι ιστορίες του, αλλά με την ίδια κοινή αφετηρία: κανένας δεν θα επιχειρούσε το επικίνδυνο ταξίδι του ξεριζωμού αν δεν ήταν αναγκασμένος. Το ίδιο επιβεβαιώθηκε και από την εκδήλωση του Ελληνικού Φόρουμ Προσφύγων που έγινε στον ίδιο χώρο της Τεχνόπολης στις 21 Ιουνίου. Σε μια πολύχρωμη γιορτή με συζητήσεις, προβολές, κουζίνα και μουσικά συγκροτήματα, κοινότητες προσφύγων που ζουν στην Ελλάδα και μη κυβερνητικές οργανώσεις τίμησαν την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων και υπενθύμισαν την ανάγκη για έναν κόσμο αποδοχής και αλληλεγγύης.
Οι καλλιτέχνες που συμμετείχαν στην έκθεση:
John Bicknell, EseK_One (Βασίλης Έσεκ), Jamal Ahmed, Naimat Hassan, NAR, N_Grams, Serwan Sofi, Παναγιώτης Βελιανίτης - Χρήστος Τόλης, Έλλη Βέλλιου, Νίκος Γιαβρόπουλος, Νατάσσα Ιωάννου, Κώστας Λάβδας, Στεφανία Μιζάρα, Μαρίτα Νιάκαρου, Παντελής Τσομπάνογλου, Παναγής Χρυσοβέργης, ενώ εκπροσωπήθηκε με εικαστικά έργα και ο ξενώνας “Iόλαος” της Α.Μ.Κ.Ε ΚΛΙΜΑΚΑ.
Επιβιώνοντας από τη χιονοθύελλα
09 Ιανουαρίου 2015
Μια άγρια χειμερινή καταιγίδα σάρωσε αυτή την εβδομάδα τη Μέση Ανατολή, φέρνοντας μαζί της πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, ισχυρούς ανέμους και έντονη χιονόπτωση. Στην κοιλάδα Μπεκάα του Λιβάνου, περισσότεροι από 400.000 πρόσφυγες ήδη ζούσαν σε συνθήκες παγωνιάς, καθώς το επίπεδο χιονόπτωσης είναι το υψηλότερο εδώ και πολλά χρόνια. Τα καταλύματα των προσφύγων στην Μπεκάα κυμαίνονται από εγκαταλελειμμένα κτίρια μέχρι γκαράζ, υπόστεγα, διαμερίσματα και άτυπους οικισμούς. Οι πλέον δύσκολες συνθήκες συναντώνται στους καταυλισμούς, καθώς οι στέγες στα πρόχειρα καταλύματα κινδυνεύουν να καταρρεύσουν υπό το βάρος του χιονιού.
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) εξακολουθεί να ανησυχεί, παρότι έχει προσφέρει αξιοσημείωτη βοήθεια διαχείμασης. Παρά τις προσπάθειες του οργανισμού, η κατάσταση στο Λίβανο παραμένει επισφαλής για τους πρόσφυγες, δεδομένων των εξαιρετικά άσχημων συνθηκών στις οποίες μένουν και του γεγονότος ότι ζουν διασκορπισμένοι στη χώρα. Αποτελεί συνεχή πρόκληση η προσπάθεια να εξασφαλιστεί ότι οι πρόσφυγες σε περισσότερες από 1.700 τοποθεσίες θα παραμείνουν ασφαλείς και ζεστοί κατά τους χειμερινούς μήνες, και θα έχουν επαρκείς πόρους για να αντέξουν τις έντονες καταιγίδες.
Ο φωτορεπόρτερ Andrew McConnell πέρασε δύο ημέρες στην κοιλάδα Μπεκάα, καταγράφοντας την κατάσταση για την Υ.Α.
H ανιθαγένεια ανά τον κόσμο
04 Νοεμβρίου 2014
Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι διαθέσιμες για χρήση μόνο μαζί με κείμενα που σχετίζονται με την εκστρατεία κατά της ανιθαγένειας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.). Δεν είναι διαθέσιμες για αρχειοθέτηση, μεταπώληση, αναδιανομή, κοινοπρακτική εκμετάλλευση ή παραχώρηση αδειοδότησης, αλλά μόνο για άπαξ εκτύπωση ή ηλεκτρονική αξιοποίηση. Όλες οι φωτογραφίες πρέπει να συνοδεύονται ρητά από το όνομα της Υ.Α. / του φωτογράφου.
Τουλάχιστον 10 εκατομμύρια άνθρωποι σήμερα ανά τον κόσμο είναι ανιθαγενείς. Τους λένε ότι δεν ανήκουν πουθενά. Τους αρνούνται την υπηκοότητα. Και χωρίς αυτή, στερούνται τα βασικά τους δικαιώματα. Από τη στιγμή που γεννιούνται, δεν στερούνται μόνο την ιθαγένεια, αλλά, σε πολλές περιπτώσεις, ακόμη και το πιστοποιητικό γέννησής τους. Πολλοί αγωνίζονται σε ολόκληρη τη ζωή τους, έχοντας περιορισμένη ή καθόλου πρόσβαση στην εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη, την απασχόληση, την ελεύθερη κυκλοφορία ή την αίσθηση της ασφάλειας. Πολλοί δεν έχουν τη δυνατότητα να παντρευτούν, ενώ μερικοί άνθρωποι δεν επιλέγουν να κάνουν παιδιά μόνο και μόνο για να αποφύγουν να τους μεταδώσουν το στίγμα της ανιθαγένειας. Ακόμα και στο τέλος της ζωής τους, πολλοί ανιθαγενείς στερούνται την αξιοπρέπεια ενός πιστοποιητικού θανάτου και μιας πρέπουσας ταφής.
Ο αντίκτυπος της ανιθαγένειας είναι τεράστιος. Μπορεί να επηρεάσει ολόκληρες κοινότητες και γενιές. Ωστόσο, εάν υπάρχει πολιτική βούληση, η ανιθαγένεια είναι σχετικά εύκολο να επιλυθεί. Χάρη σε κυβερνητικές δράσεις, περισσότεροι από τέσσερα εκατομμύρια ανιθαγενείς απέκτησαν υπηκοότητα στο διάστημα 2003-2013 ή επιβεβαίωσαν την ιθαγένεια που είχαν. Μεταξύ του 2004 και του 2014, δώδεκα χώρες έλαβαν μέτρα για την άρση των διακρίσεων λόγω φύλου στον κώδικα ιθαγένειάς τους – πρόκειται για μια δράση ζωτικής σημασίας για να εξασφαλιστεί ότι τα παιδιά δεν θα μείνουν χωρίς υπηκοότητα αν ο πατέρας τους είναι ανιθαγενής ή αν δεν μπορεί να τους μεταφέρει την ιθαγένειά του. Μεταξύ του 2011 και του 2014, 42 κράτη υπέγραψαν τις δύο συμβάσεις που σχετίζονται με την ανιθαγένεια. Πρόκειται για μια ένδειξη της αυξανόμενης συναίνεσης σχετικά με την ανάγκη αντιμετώπισης της ανιθαγένειας. Η δεκαετής εκστρατεία της Υ.Α. για τον τερματισμό της ανιθαγένειας επιδιώκει να δώσει ώθηση σε αυτή την τάση. Η εκστρατεία καλεί τα κράτη να προχωρήσουν σε δέκα δράσεις που θα θέσουν οριστικό τέλος σε αυτό το πρόβλημα και τη δυστυχία που προκαλεί.
2014: Πρόσφυγες από την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία γίνονται θύματα επιθέσεων κατά τη διαφυγή τους προς το Καμερούν
16 Απριλίου 2014
Κάθε εβδομάδα, 10.000 Μουσουλμάνοι περνούν στο ανατολικό Καμερούν για να ξεφύγουν από τη βία που μαίνεται την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία. Πολλοί από τους νεοαφιχθέντες πρόσφυγες αναφέρουν ότι δέχθηκαν επανειλημμένως επιθέσεις κατά τη διαφυγή τους. Οι πολιτοφύλακες αντι-Μπαλάκα έχουν αποκλείσει κεντρικές οδικές αρτηρίες προς το Καμερούν, αναγκάζοντας τους ανθρώπους να αναζητήσουν εναλλακτικές οδούς διαφυγής μέσα από θαμνώδεις εκτάσεις. Πολλοί περπατούν δύο με τρεις μήνες για να περάσουν στο Καμερούν, όπου φτάνουν υποσιτισμένοι και τραυματισμένοι από επιθέσεις με ματσέτες και όπλα.
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) και οι εταίροι της προχώρησαν στη δημιουργία πρόσθετων κινητών ιατρείων στα σημεία εισόδου προκειμένου να παρέχουν επείγουσα ιατρική περίθαλψη στους πρόσφυγες κατά την άφιξή τους. Η Υ.Α. παρέχει επίσης υποστήριξη στα δημόσια κέντρα υγείας, καθώς οι υποδομές τους πιέζονται από τον μεγάλο αριθμό προσφύγων και τη βαρύτητα των περιστατικών.
Στο μεταξύ, η Ύπατη Αρμοστεία προχώρησε στη μετεγκατάσταση περίπου 20.000 προσφύγων που κατοικούσαν στην ύπαιθρο, στις παραμεθόριες περιοχές Garoua Bouai και Kenzou, μεταφέροντάς τους σε νέους χώρους φιλοξενίας στο Lolo, το Mborguene, το Gado και το Borgop, στα ανατολικάτης χώρας και την περιοχή Adamwa.
Από τις αρχές του έτους το Καμερούν δέχθηκε περίπου 70.000 πρόσφυγες από την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, αριθμός που προστίθεται στις 92.000 εκείνων που εγκατέλειψαν τη χώρα σε προηγούμενα κύματα διαφυγής, ήδη από
το 2004, για να ξεφύγουν από ομάδες ανταρτών και ληστές που κινούνταν στο βόρειο τμήμα της χώρας τους.
Τα μέλη του προσωπικού της Υ.Α. Paul Spiegel και Michele Poletto ταξίδεψαν πρόσφατα στο ανατολικό Καμερούν και τράβηξαν με το iPhone και τη φωτογραφική τους μηχανή τις φωτογραφίες που ακολουθούν.
Ένα Πρόσωπο Ανάμεσα σε Εκατομμύρια: ο Αγώνας των Σύρων Προσφύγων στον Λίβανο
03 Απριλίου 2014 - Tης Lynsey Addario
Βρίσκονται παντού στο Λίβανο - 1 εκατομμύριο πρόσφυγες από τη Συρία, σε μια χώρα 4,8 εκατομμυρίων ανθρώπων. Δεν υπάρχουν προσφυγικοί καταυλισμοί στο Λίβανο. Οι περισσότεροι ζουν σε ενοικιαζόμενα διαμερίσματα και άλλοι σε αυτοσχέδια καταφύγια και γκαράζ, σε εργοστάσια και φυλακές. Τρία χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης στη Συρία, ο Λίβανος έχει γίνει η χώρα με την υψηλότερη κατά κεφαλήν συγκέντρωση προσφύγων στον κόσμο. Η χώρα παλεύει να συμβαδίσει με την τεράστια εισροή. Τα ενοίκια έχουν ανέβει, τα καταλύματα είναι πολύ λίγα, οι τιμές των τροφίμων αυξάνονται. Εν τω μεταξύ, μια γενιά μπορεί να χαθεί. Οι μισοί από τους πρόσφυγες της Συρίας είναι παιδιά. Τα περισσότερα δεν πηγαίνουν σχολείο. Αντίθετα, πολλά από αυτά εργάζονται για να βοηθήσουν τις οικογένειές τους να επιβιώσουν. Κάποια παντρεύονται νωρίς, άλλα πρέπει να ζητιανεύουν για να κερδίσουν λίγα χρήματα. Ωστόσο, όλα μοιράζονται το ίδιο όνειρο: να μορφωθούν.
Στην βόρεια πόλη της Τρίπολης, πολλοί από τους Σύρους ζουν στην περιοχή Al Tanak, η οποία έχει ονομαστεί "Ντενεκεδούπολη". Κάποτε σπίτι των φτωχών ντόπιων, τώρα είναι ένα σουρεαλιστικό προάστιο – συσσωρευμένα σκουπίδια από τη μια πλευρά, μια ρόδα του λουνα παρκ από την άλλη. Οι κάτοικοι μοιράζονται τις κατοικίες τους με αρουραίους. «Είναι μεγάλοι σαν γάτες», είπε ένας. "Δεν μας φοβούνται, εμείς τους φοβόμαστε."
Η βραβευμένη φωτορεπόρτερ Lynsey Addario επισκέφθηκε την «Ντενεκεδούπολη» και άλλες περιοχές του Λιβάνου με την Ύπατη Αρμοστεία για να δείξει στον κόσμο τα πρόσωπα και την ταλαιπωρία των Σύρων. Η Addario, σε έντυπα όπως οι New York Times και το National Geographic, ανέδειξε τα θύματα των συγκρούσεων και των παραβιάσεων των δικαιωμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο, ιδιαίτερα τις γυναίκες.
Διάσωση στη Μεσόγειο
21 Μαρτίου 2014
Κάθε χρόνο δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι διακινδυνεύουν τη ζωή τους, με στόχο να φτάσουν στην Ευρώπη, διασχίζοντας τη Μεσόγειο σε υπερπλήρεις και συχνά μη αξιόπλοες λέμβους. Πολλοί από αυτούς προσπαθούν να ξεφύγουν από τη βία και τις διώξεις, και χρήζουν διεθνούς προστασίας. Χιλιάδες πεθαίνουν κάθε χρόνο στην πορεία τους προς τη Μάλτα ή το μικρό ιταλικό νησί, Λαμπεντούζα.
Έπρεπε να χαθούν 600 άνθρωποι στο ναυάγιο του περασμένου Οκτώβρη, ώστε να στραφεί η διεθνής κοινότητα σε αυτή την ανθρωπιστική τραγωδία. Έκτοτε, η Ιταλία διεξάγει επιχειρήσεις διάσωσης στη θάλασσα με την αξιοποίηση πλοίων του ναυτικού, τα οποία έχουν σώσει τη ζωή περισσότερων από 10.000 ανθρώπων. . Ο φωτογράφος Alfredo D’Amato, ο οποίος συνεργάζεται με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.), βρισκόταν στο San Giusto, τη ναυαρχίδα του ιταλικού στόλου διάσωσης, όταν εκείνη μετέφερε διασωθέντες σε ασφαλές μέρος. Ακολουθούν οι εντυπωσιακές φωτογραφίες του.
Η Ύπατη Αρμοστεία καταγράφει δύο εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες
Σεπτέμβριος 2013
Το ταξίδι ενός παιδιού προς την ασφάλεια
3 Σεπτεμβρίου 2013
Τρεις ημέρες μετά τη γέννηση του τέταρτου παιδιού της, ενός κοριτσιού το οποίο ονόμασε Hawler , η Peroz διαπίστωσε ότι η κατάσταση στην πόλη της, τη Χασάκαά στη Συρία, ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη για τα τέσσερα μικρά παιδιά της. Αποφάσισε λοιπόν να πραγματοποιήσει το δύσκολο ταξίδι προς την περιοχή του Κουρδιστάν στο βόρειο Ιράκ . Στην πορεία, τόσο εκείνη όσο και η Hawler αρρώστησαν. «Είχα τρομοκρατηθεί με την ιδέα ότι το μωρό μπορεί να πεθάνει», ανέφερε η 27χρονη Peroz. «Συνεχώς κοιτούσα για να βεβαιωθώ ότι ήταν ακόμα ζωντανή».
Παρά το γεγονός ότι τα σύνορα ήταν κλειστά, οι συνοριοφύλακες αισθάνθηκαν οίκτο για το νεογέννητο και άφησαν την οικογένεια της Peroz να εισέλθει στη χώρα.
Λίγες μέρες αργότερα, η Peroz και τα παιδιά της είχαν επανενωθεί με τον πατέρα τους. Πλέον, ζουν μαζί με εκατοντάδες άλλους πρόσφυγες σε ένα μικρό πάρκο στα προάστια του Ερμπίλ. Πρέπει να αντιμετωπίσουν τα κουνούπια και τις πολύ υψηλές πρωινές θερμοκρασίες. Σχεδόν το μόνο που διαθέτουν είναι κάποιες κουβέρτες για άνεση, ψωμί και τυρί ως πρωινό. Μέσα στις επόμενες ημέρες, η Peroz και ο σύζυγός της ελπίζουν να μεταφερθούν σε έναν νέο καταυλισμό με σκηνές.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων, δεκάδες χιλιάδες Σύροι κατέφυγαν στο βόρειο Ιράκ, προκειμένου να ξεφύγουν από τη βία στο εσωτερικό της Συρίας . Καθώς οι υπάρχοντες καταυλισμοί είναι ήδη πλήρεις, πολλές οικογένειες προσφύγων βρίσκουν καταφύγιο οπουδήποτε μπορούν. Η τοπική κυβέρνηση ξεκίνησε να μεταφέρει ανθρώπους από το πάρκο Qushtapa σε έναν κοντινό καταυλισμό, τον οποίο διαχειρίζεται η ίδια. Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) καταγράφει τους νεοαφιχθέντες πρόσφυγες, ενώ παράλληλα τους παρέχει σκηνές και βοήθεια αναγκαία για την επιβίωσή τους.
Φωτογραφίες: ©UNHCR/S. Baldwin
Τα τελευταία δυσάρεστα στατιστικά στοιχεία για τη Συρία: Ένα εκατομμύριο παιδιά στην εξορία
23 Αυγούστου 2013
Με τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία να διανύει το τρίτο έτος του, τα Ηνωμένα Έθνη εκτιμούν ότι υπάρχουν πλέον περισσότερα από 1 εκατομμύριο παιδιά από τη Συρία που ζουν εκτός της χώρας τους ως πρόσφυγες. Ένα από αυτά είναι η οκτάχρονη Aya, η οποία αναγκάστηκε να διαφύγει με την οικογένειά της στο Λίβανο το 2011. Τώρα ζουν σε έναν άτυπο καταυλισμό με περισσότερους από χίλιους ακόμα πρόσφυγες. Ο καταυλισμός περιβάλλεται από καλλιέργειες ντομάτας, πιπεριάς και καρότου στην εύφορη κοιλάδα Μπεκάα. Η μικρή είναι περίεργη για τα πάντα και της αρέσει να μαθαίνει, αλλά δεν έχει καταφέρει να πάει στο σχολείο εδώ και δύο χρόνια. Ονειρεύεται να σπουδάσει και να γίνει μια μέρα παιδίατρος. Αλλά ο πατέρας της είναι άρρωστος και άνεργος και δεν μπορεί να καλύψει το μηνιαίο κόστος των 20 δολαρίων για τη μεταφορά της με λεωφορείο στο πλησιέστερο σχολείο. Ενώ τα αδέλφια της εργάζονται στα χωράφια για να βγάλουν χρήματα, η Aya μένει πίσω για να φροντίσει την αδελφή της Labiba, 11 ετών, η οποία ζει με αναπηρία. Η οικογένειά της λέει πως η Aya έχει δυνατό χαρακτήρα αλλά και πολύ χαρούμενη διάθεση την οποία μεταδίδει και στους άλλους.
Κάτι από την Πατρίδα: Γνωστές προσωπικότητες φωτογραφίζονται με το αντικείμενο που θα έπαιρναν μαζί τους αν αναγκάζονταν να ξεριζωθούν
Ιούνιος 2013
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων 2013, η Ύπατη Αρμοστεία ζήτησε από γνωστές προσωπικότητες να φωτογραφηθούν με το πιο σημαντικό πράγμα που θα έπαιρναν μαζί τους, αν ξαφνικά έπρεπε να εγκαταλείψουν το σπίτι τους υπό το φόβο διωγμού ή πολέμου.
Φυγή μέσα στη νύχτα: Σύροι πρόσφυγες διακινδυνεύουν το πέρασμα στην Ιορδανία
14 Μαρτίου 2013
Κάθε βράδυ, εκατοντάδες πρόσφυγες εγκαταλείπουν τη Συρία μέσω των δεκάδων ανεπίσημων συνοριακών σημείων διέλευσης, αναζητώντας καταφύγιο στη γειτονική Ιορδανία. Πολλοί αισθάνονται πιο ασφαλείς όταν περνούν τα σύνορα στο σκοτάδι, όμως το ταξίδι παραμένει επικίνδυνο, είτε τη μέρα είτε τη νύχτα. Οι πρόσφυγες φτάνουν εξαντλημένοι, φοβισμένοι και ψυχικά τραυματισμένοι, αλλά χαρούμενοι που βρίσκονται στη φιλόξενη αγκαλιά της Ιορδανίας και μακριά από τις συγκρούσεις στη χώρα τους. Ορισμένοι φέρουν άσχημα τραύματα και πολλοί κουβαλούν τα υπάρχοντά τους. Σε μεγάλο ποσοστό, είναι γυναίκες και παιδιά. Παρατηρητές που βρίσκονται στα σύνορα βλέπουν αυτές τις ανθρώπινες μορφές να ξεπροβάλουν στο σκοτάδι. Στις αρχές Μαρτίου 2013, ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Antonio Guterres, βρισκόταν μεταξύ αυτών των παρατηρητών. Ο ίδιος και οι συνεργάτες του από την Υ.Α. συγκινήθηκαν από όσα είδαν και άκουσαν στα σύνορα και νωρίτερα στον προσφυγικό καταυλισμό Ζαάτρι, όπου Ιορδανοί στρατιώτες υποδέχονταν τους νεοαφιχθέντες. Η πλειοψηφία των προσφύγων από τη Συρία μετακινείται προς τις πόλεις και τα χωριά της Ιορδανίας. Ο κ. Guterres έκανε έκκληση στους δωρητές να συστήσουν ειδικά ταμεία για την κρίση στη Συρία, προειδοποιώντας ότι επίκειται καταστροφή, εάν δεν δοθεί σύντομα περισσότερη ανθρωπιστική βοήθεια. Ο φωτογράφος Jared Kohler βρισκόταν στα σύνορα κατά την επίσκεψη του κ. Guterres. Αυτές είναι οι εικόνες που κατέγραψε. Φωτογραφίες: UNHCR / Jared J.Kohler
Καταφύγιο στον έκτο όροφο: Πρόσφυγες σε αστικές περιοχές της Ιορδανίας
12 Μαρτίου 2013
Φωτογραφίες του Brian Sokol / UNHCR Η εικόνα που έχουν οι περισσότεροι στο μυαλό τους για τους πρόσφυγες είναι αυτή χιλιάδων ανθρώπων, που ζουν σε πολλές σειρές από σκηνές, σε κάποιον αχανή καταυλισμό έκτακτης ανάγκης στην ύπαιθρο. Στην πραγματικότητα όμως, στις μέρες μας, πάνω από το 50% των προσφύγων παγκοσμίως ζουν σε αστικές περιοχές, όπου αντιμετωπίζουν πολλές προκλήσεις και όπου είναι πιο δύσκολο να τους προσφέρει κάποιος προστασία και βοήθεια. Έτσι συμβαίνει στην Ιορδανία, όπου δεκάδες χιλιάδες Σύροι πρόσφυγες παρέκαμψαν τους καταυλισμούς κοντά στα σύνορα και αναζήτησαν καταφύγιο σε μικρότερες και μεγαλύτερες πόλεις, όπως η πρωτεύουσα, Αμμάν. Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) παρέχει χρηματική βοήθεια σε περίπου 11.000 οικογένειες Σύρων προσφύγων στις αστικές περιοχές της Ιορδανίας, όμως οι ελλείψεις στη χρηματοδότηση την εμποδίζουν απ' το να προσφέρει περισσότερα. Στις ακόλουθες φωτογραφίες παρουσιάζονται οκτώ οικογένειες που ζουν στον έκτο όροφο ενός κτιρίου στο Αμμάν. Όλοι εγκατέλειψαν τη Συρία σε αναζήτηση ασφάλειας και ορισμένοι χρειάζονται ιατρική φροντίδα. Η φωτογράφηση πραγματοποιήθηκε καθώς ο χειμώνας έμπαινε στην πόλη. Δείχνει το τι σημαίνει να αντιμετωπίζεις το κρύο και τη φτώχεια, κι απεικονίζει την απομόνωση ενός ανθρώπου σε μια ξένη χώρα. Κατ' απαίτηση των προσφύγων, δεν αποκαλύπτεται η ταυτότητά τους κι έχουν αλλάξει τα ονόματά τους. Όσο παραμένει άλυτη η κρίση στη Συρία τόσο εντείνεται και η δοκιμασία τους – όπως κι εκείνη των υπόλοιπων προσφύγων στην Ιορδανία και σε άλλες χώρες της περιοχής, οι οποίοι ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο.
Σύροι πρόσφυγες: Κάτι από την Πατρίδα
7 Μαρτίου 2013
Τι θα έπαιρνες μαζί σου αν έπρεπε να εγκαταλείψεις το σπίτι σου και να πας σε μια άλλη χώρα; Περισσότεροι από 1 εκατομμύριο Σύροι αναγκάστηκαν να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα λίγο πριν ξεκινήσουν το επικίνδυνο ταξίδι τους για τη γειτονική Ιορδανία, το Λίβανο, την Τουρκία, το Ιράκ και άλλες χώρες στη γύρω περιοχή. Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες αποτελούν το δεύτερο μέρος ενός φωτογραφικού project, όπου πρόσφυγες από διάφορα μέρη του κόσμου απαντούν στο ερώτημα: «Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που φέρατε από την πατρίδα;». Το πρώτο μέρος του project είχε ως θέμα τους πρόσφυγες που έφυγαν από το Σουδάν προς το Νότιο Σουδάν, οι οποίοι πήραν μαζί τους κατσαρόλες, φιάλες για νερό και άλλα αντικείμενα που θα τους ήταν χρήσιμα στο ταξίδι τους. Αντίθετα, οι κατατρεγμένοι από τον πόλεμο στη Συρία αισθάνονται την ανάγκη να «κρύψουν» τον ξεριζωμό τους και μοιάζουν σαν να πηγαίνουν μια οικογενειακή βόλτα ή μια κυριακάτικη εκδρομή ενώ προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα. Τα μόνα που έχουν μαζί τους είναι κλειδιά, κομμάτια χαρτί, τηλέφωνα και βραχιόλια - πράγματα που φοριούνται ή χωρούν σε μια τσέπη. Κάποιοι Σύροι κουβαλούν ένα σύμβολο της θρησκείας τους, άλλοι κάτι που να τους θυμίζει το σπιτικό τους ή μια χαρούμενη στιγμή.Φωτογραφίες: UNHCR/B. Sokol
Αγώνας Μπάσκετ κατά του ρατσισμού
19 Ιανουαρίου 2013
Στο κατάμεστο κλειστό Γήπεδο των Ιλισίων, η διοίκηση, οι παίκτες και οι φίλαθλοι του Ηλυσιακού και του Περιστερίου καλωσόρισαν το Σάββατο 19 Ιανουαρίου 100 παιδιά, εφήβους και οικογένειες προσφύγων από επτά διαφορετικές δομές φιλοξενίας προσφύγων της Αττικής. Με κεντρικό σύνθημα «Βάλε τρίποντο στο ρατσισμό», ο αγώνας της Α΄ Εθνικής του ελληνικού πρωταθλήματος εντάχθηκε στην καμπάνια της Υ.Α. «Και 1 θύμα ρατσιστικής βίας είναι πολύ!», στέλνοντας ένα συμβολικό αλλά και ουσιαστικό μήνυμα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς. Οι μικροί πρόσφυγες από το Αφγανιστάν, τη Σομαλία, την Ερυθραία, το Σουδάν, απόλαυσαν το αγώνα, που επεφύλαξε ανατροπές μέχρι την τελευταία στιγμή και έκλεισαν τη βραδιά με τα δικά τους τρίποντα για ένα καλύτερο μέλλον.
Τουρκικοί καταυλισμοί παρέχουν κατάλυμα σε 90.000 Σύρους πρόσφυγες
26 Σεπτεμβρίου 2012
Μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου, περισσότεροι από 200.000 Σύριοι πρόσφυγες είχαν περάσει τα σύνορα προς την Τουρκία. Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) εκτιμά ότι οι μισοί από αυτούς είναι παιδιά και πολλοί έχουν δει τα σπίτια τους να καταστρέφονται στη σύγκρουση, πριν φύγουν προς τα σύνορα και την ασφάλεια. Οι τουρκικές αρχές ανταποκρίθηκαν χτίζοντας καλά οργανωμένους καταυλισμούς προσφύγων κατά μήκος των νοτίων συνόρων της Τουρκίας. Αυτοί έχουν εξυπηρετήσει 120.000 πρόσφυγες από την έναρξη της σύγκρουσης στη Συρία. Μέχρι στιγμής, υπάρχουν 12 καταυλισμοί που φιλοξενούν 90.000 πρόσφυγες, ενώ τέσσερις ακόμη είναι υπό κατασκευή. Η κυβέρνηση έχει δαπανήσει περίπου 300 εκ. δολάρια μέχρι σήμερα και συνεχίζει να διαχειρίζεται τους καταυλισμούς, να παρέχει τροφή και ιατρικές υπηρεσίες. Η Ύπατη Αρμοστεία έχει προσφέρει στην τουρκική κυβέρνηση σκηνές, κουβέρτες και σύνεργα κουζίνας για διανομή στους πρόσφυγες. Η Υ.Α. επίσης παρέχει συμβουλές και οδηγίες, ενώ προσωπικό του οργανισμού παρακολουθεί τον εκούσιο επαναπατρισμό των προσφύγων. Οι περισσότεροι από τους πρόσφυγες που διασχίζουν τα σύνορα προς την Τουρκία προέρχονται από περιοχές της βόρειας Συρίας, όπως το Χαλέπι. Ορισμένοι αρχικά έμεναν σε σχολεία ή άλλα δημόσια κτίρια, αλλά έπειτα μεταφέρθηκαν σε καταυλισμούς. Εκεί, οι οικογένειες ζουν σε σκηνές ή κοντέινερ και τους προσφέρονται όλες οι βασικές υπηρεσίες.
Σύριοι Πρόσφυγες στο Λίβανο
30 Αυγούστου 2012
Καθώς η ανησυχία για την τύχη των εκατοντάδων χιλιάδων εκτοπισμένων Σύριων, συμπεριλαμβανομένων 200.000 προσφύγων, αυξάνεται παγκοσμίως, το προσωπικό της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) εργάζεται όλο το εικοσιτετράωρο για να παρέχει βοήθεια ζωτικής σημασίας στις όμορες χώρες. Μεγάλος αριθμός Σύριων έχει καταφύγει στο Λίβανο για να γλιτώσει από τη βία στη Συρία. Μέχρι το τέλος Αυγούστου, περισσότεροι από 53.000 Σύριοι είχαν καταγραφεί ή περίμεναν για να καταγραφούν σε ολόκληρη τη χώρα. Ύστερα από μια σύντομη αναστολή των δράσεων της Υ.Α. για τους Σύριους πρόσφυγες στην Τρίπολη και την κοιλάδα Μπεκάα, λόγω ζητημάτων ασφαλείας, αυτές ξεκίνησαν και πάλι στις 28 Αυγούστου. Πολλοί από τους πρόσφυγες διαμένουν σε ανάδοχες οικογένειες σε ορισμένες από τις φτωχότερες περιοχές του Λιβάνου ή σε δημόσια κτίρια, συμπεριλαμβανομένων σχολείων. Το γεγονός αυτό προκαλεί ανησυχία, καθώς σύντομα ξεκινά η σχολική χρονιά. Η Υ.Α. ψάχνει επειγόντως για εναλλακτική στέγη. Η πλειοψηφία των ανθρώπων που αναζητούν ασφάλεια στο Λίβανο προέρχονται από τη Χομς, το Χαλέπι και τη Νταράα και περισσότεροι από τους μισούς είναι κάτω των 18 ετών. Καθώς η σύγκρουση στη Συρία συνεχίζεται, η κατάσταση των εκτοπισμένων Σύριων στο Λίβανο παραμένει επισφαλής. Photos: © UNHCR/S.Malkawi
Πέρα από τα Σύνορα
14 Ιανουαρίου 2011
Το 2010, τα ελληνοτουρκικά σύνορα έγιναν η κύρια πύλη εισόδου ανθρώπων – 53.300 περίπου - που προσπάθησαν να εισέλθουν παράτυπα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ενώ κάποιοι από αυτούς ήταν μετανάστες, με την επιθυμία απλά να βρουν μια καλύτερη ζωή, ένας μεγάλος αριθμός έφυγε κυνηγημένος λόγω βίας ή διώξεων από χώρες όπως το Αφγανιστάν, η Ερυθραία, το Ιράκ και η Σομαλία. Το ταξίδι είναι επικίνδυνο και είναι πολλοί αυτοί που χάνουν τη ζωή τους στην προσπάθειά τους να φτάσουν στην Ελλάδα. Οι πολλές αδυναμίες του ελληνικού συστήματος ασύλου επιβαρύνονται από την πίεση των δεκάδων χιλιάδων αιτημάτων ασύλου που εκκρεμούν. Οι συνθήκες στα κέντρα κράτησης για τους νεοεισερχόμενους, συμπεριλαμβανομένων και αιτούντων άσυλο, είναι τελείως ακατάλληλες. Πέρυσι, η Ύπατη Αρμοστεία, επισκέφτηκε αρκετά κέντρα όπου παιδιά, άνδρες και γυναίκες στοιβάζονταν σε χώρους με ανεπαρκείς υποδομές. Η Ύπατη Αρμοστεία συνεργάζεται με την Ελληνική κυβέρνηση για να βελτιωθεί το σύστημα ασύλου, καλώντας παράλληλα και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες να βοηθήσουν σε αυτή την κατεύθυνση.
