"Από την Παρασκευή 5 Μαΐου, περισσότεροι από 6.000 άνθρωποι διέσχισαν τη Μεσόγειο για να φτάσουν στην Ιταλία, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό των αφίξεων φέτος στις 43.000. Αυτές οι μαζικές αφίξεις, καθώς και το γεγονός ότι περισσότεροι από 1.150 άνθρωποι αγνοούνται ή έχουν χάσει τη ζωή τους από την αρχή του έτους στην προσπάθεια τους να φτάσουν στην Ευρώπη, καταδεικνύουν ότι η διάσωση στη θάλασσα παραμένει ζωτικής σημασίας.

Το πέρασμα της κεντρικής Μεσογείου από τη Βόρεια Αφρική προς την Ιταλία, το οποίο ακολουθούν οι περισσότεροι πρόσφυγες και μετανάστες για να φτάσουν στην Ευρώπη, έχει αποδειχτεί εξαιρετικά θανάσιμο. Από την αρχή του χρόνου, ένας στους 35 ανθρώπους χάνει τη ζωή του επιχειρώντας το θαλάσσιο πέρασμα από την Λιβύη στην Ιταλία. Μόνο τις τέσσερις τελευταίες μέρες, έχουν χάσει τη ζωή τους 75 άνθρωποι.

Η διάσωση της ανθρώπινης ζωής πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για όλους και υπό το πρίσμα της πρόσφατης αύξησης του αριθμού των αφίξεων, κάνω έκκληση για περαιτέρω προσπάθειες διάσωσης των ανθρώπων κατά μήκος αυτής της επικίνδυνης οδού. Πρόκειται για ένα ζήτημα ζωής και θανάτου που έχει να κάνει με το στοιχειώδες αίσθημα του ανθρωπισμού και δεν θα πρέπει να τίθεται υπό αμφισβήτηση.

Οι αδιάκοπες προσπάθειες της ιταλικής Ακτοφυλακής σε συνεργασία με το προσωπικό της Frontex, του Οργανισμού Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής και άλλων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) είναι πραγματικά αξιοσημείωτες. Μαζί, έχουν σώσει δεκάδες χιλιάδες ζωές. Το 2016, οι ΜΚΟ διέσωσαν περισσότερους από 46.000 ανθρώπους στην κεντρική Μεσόγειο, αριθμός που αποτελεί το 26% του συνολικού αριθμού των επιχειρήσεων διάσωσης. Αυτή η τάση συνεχίζεται, αυξάνοντας το ποσοστό αυτό σε 33% από την αρχή του έτους.

Είμαι βαθύτατα συγκλονισμένος από τη βία που χρησιμοποιούν κάποιοι διακινητές, όπως ένα περιστατικό άγριας δολοφονίας ενός νεαρού άνδρα πριν από λίγες μέρες, το οποίο ανέφεραν επιζώντες στους συναδέλφους μου.

Είναι επίσης ανησυχητικό ότι ο αριθμός των ανθρώπων που επιβαίνουν στα πλοιάρια των διακινητών αυξάνεται, με μέσο όρο 100 με 150 άτομα στο καθένα, κάτι που αποτελεί την κύρια αιτία των ναυαγίων. Ο κίνδυνος επίσης αυξάνεται από την υποβάθμιση της ποιότητας των πλοιαρίων και την αυξανομένη χρήση των πλαστικών βαρκών έναντι των ξύλινων.

Ακόμα, όλο και συχνότερα ανακαλύπτουμε ότι δεν υπάρχουν δορυφορικά τηλέφωνα μέσα σε αυτές τις βάρκες, γεγονός που καθιστά τις επιχειρήσεις διάσωσης ακόμα πιο δύσκολες, καθώς οι μετανάστες και οι πρόσφυγες δεν μπορούν να καλέσουν σε βοήθεια και είναι δύσκολο να εντοπιστούν.

Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Είναι επιτακτική η ανάγκη να αντιμετωπίσουμε τα αίτια που οδηγούν τους ανθρώπους στο να μετακινηθούν, καθώς επίσης και να προσφέρουμε σε όσους έχουν ανάγκη διεθνούς προστασίας αξιόπιστες εναλλακτικές οδούς έναντι των επικίνδυνων αυτών περασμάτων. Αυτές περιλαμβάνουν προσβάσιμες και ασφαλείς οδούς για να φτάσουν στην Ευρώπη, όπως μέσω προγραμμάτων οικογενειακής επανένωσης, μετεγκατάστασης και επανεγκατάστασης.

Είναι απαραίτητο να λαμβάνονται μέτρα προτού οι άνθρωποι να αναγκαστούν να καταφύγουν στα χέρια των διακινητών και να υποβληθούν σε τρομερή κακοποίηση στη Λιβύη και σε άλλες χώρες διέλευσης, καθώς και προτού να επιβιβαστούν στις επισφαλείς βάρκες για να διασχίσουν τη Μεσόγειο. Αυτό σημαίνει, μεταξύ άλλων, την ενίσχυση των προσπαθειών για επίλυση των συγκρούσεων, κυρίως στην Αφρική αλλά και την πολύ πιο στρατηγική χρήση των αναπτυξιακών πόρων. Με σκοπό τη μείωση της φτώχειας, την άμβλυνση των συνεπειών από την κλιματική αλλαγή και την υποστήριξη των χωρών που φιλοξενούν μεγάλο αριθμό προσφύγων καθώς επίσης και των χωρών διέλευσής τους. Αυτό απαιτεί συντονισμένες πολιτικές και δράση από τα ευρωπαϊκά κράτη και τις άλλες χώρες - δωρητές".

« Επιστροφή