Πανελλήνιος Μαθητικός Διαγωνισμός για τους Πρόσφυγες 2013

«Η σιωπή είναι ανοχή;»

«Ο κόσμος θα ακούει μαύρη γάτα και θα τον πιάνει αμόκ! Οι γάτες θα θεωρούνται υπεύθυνες για τις χαμηλές συντάξεις! Οι γάτες θα φταίνε για τα ετοιμόρροπα σχολεία! Οι γάτες θα ευθύνονται για τα βρόμικα νοσοκομεία! Οι γάτες θα ευθύνονται για τα νοθευμένα τρόφιμα!»…. Στο μακρινό νησί που περιγράφει ο Ευγένιος Τριβιζάς στο βιβλίο του  «Η τελευταία μαύρη γάτα» τα μέλη μιας μυστικής αδελφότητας καταφέρνουν να πείσουν τους νησιώτες ότι οι μαύρες γάτες είναι υπεύθυνες για όλα τα δεινά του τόπου με αποτέλεσμα να ξεκινήσει ένα ατέλειωτο κυνηγητό ενάντια στις μαύρες γάτες.  Με τον ίδιο τρόπο που και στη χώρα μας, όπου έχουν εγκατασταθεί μετανάστες και πρόσφυγες κυνηγημένοι  από τις δικές τους χώρες από την ανέχεια, τον πόλεμο και τις διώξεις, υπάρχουν  άνθρωποι που τους θεωρούν υπεύθυνους και για τα δικά μας προβλήματα. Με μοναδικό κριτήριο το χρώμα του δέρματός τους, την καταγωγή ή το θρήσκευμά τους, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες έρχονται συχνά αντιμέτωποι με την καχυποψία, τη ρατσιστική βία και τη μισαλλοδοξία.  

Στο νησί του βιβλίου του Τριβιζά, οι άλλες γάτες, διαφορετικού χρώματος συμπονούν τις μαύρες γάτες. «Τόσο οι σκέψεις μας, όσο και οι ευχές μας θα σας συνοδεύουν στο δίκαιο αγώνα σας. Αλλά κατά τα άλλα μην μας ανακατεύετε…» Πολλές φορές ο φόβος, η άγνοια, το γεγονός ότι πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση μας κάνει να σιωπούμε. Αυτό δεν σημαίνει όμως και ότι αδιαφορούμε. Με ποιους τρόπους μπορούμε να εκφράσουμε την αντίθεσή μας και να αντισταθούμε σε τέτοιους είδους φαινόμενα;