Lim Bol, 21 ετών: «H ζωή σαν πρόσφυγας διαφέρει πάρα πολύ από το να ζεις στην πατρίδα σου. Όταν βρισκόμουν στη χώρα μου, δίδασκα Χημεία σε ένα δημοτικό σχολείο: με συναρπάζει το να βρίσκομαι στην υπηρεσία των ανθρώπων, επειδή βοηθά την κοινότητά μου να πάει μπροστά.

Όταν όμως ήρθα στον καταυλισμό, επί τρεις μήνες έμεινα στην αδράνεια. Δεν είχα δουλειά. Κάποια στιγμή, βγήκε μια ανακοίνωση. Ζητούσαν δασκάλους για ένα δημοτικό σχολείο που θα ξεκινούσε μαθήματα. Έκανα αίτηση και ξεκίνησα ως δάσκαλος ενώ τώρα πια είμαι υποδιευθυντής. Είναι σκληρή δουλειά, αλλά είναι καλή δουλειά. Βρίσκομαι ξανά στην υπηρεσία των ανθρώπων.»

Ο 21 ετών Lim Bol είναι πρόσφυγας από το Νότιο Σουδάν. Ζει στον προσφυγικό καταυλισμό του Kule στην Αιθιοπία, όπου είναι υποδιευθυντής και δάσκαλος στο δημοτικό σχολείο του καταυλισμού. Ονειρεύεται να γίνει γιατρός. © UNHCR/P.Wiggers

Με τον ξάδελφό του, Gatwech Gil Thong (δεξιά), με τον οποίο συγκατοικεί, ο Lim Bol (αριστερά) λειτουργούν ένα μικρό μπακάλικο. © UNHCR/P.Wiggers

Σκληρή δουλειά να είσαι ταυτόχρονα και δάσκαλος και υποδιευθυντής, είναι όμως και μεγάλη ανταμοιβή. «Με ενθουσιάζει να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στους συνανθρώπους μου, βοηθά την κοινότητα να προοδεύσει», λέει ο Lim Bol. © UNHCR/P.Wiggers

Ένα από τα καθήκοντα του Lim ως υποδιευθυντή του σχολείου είναι να παίρνει απουσίες καθημερινά. Επισκέπτεται κάθε τάξη, όπου τον γνωρίζουν και οι μαθητές και οι δάσκαλοι. © UNHCR/P.Wiggers

«Θέλω να επιστρέψω στην πατρίδα μου σαν κάποιος με μόρφωση, ξέρετε, κάποιος με τη δύναμη να βρίσκεται στην υπηρεσία των ανθρώπων». Τα όνειρα του 21 ετών Lim πρέπει να περιμένουν, όσο διαρκούν οι συγκρούσεις στο Νότιο Σουδάν. © UNHCR/P.Wiggers

«Πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, ήθελα να σπουδάσω Ιατρική – με εμπνέει να βλέπω γιατρούς επί το έργον. Ελπίζω και σήμερα, πως θα κατορθώσω να εκπληρώσω το όνειρό μου, πρώτα όμως πρέπει να ολοκληρώσω την εκπαίδευσή μου. Εδώ δεν μου προσφέρεται η δυνατότητα να το κάνω. Είναι κάτι που πραγματικά σκοτώνει το μέλλον μας».

Ο Lim κατάγεται από το Νότιο Σουδάν, όπου οι ταραχές που ξέσπασαν από το 2013 έχουν ωθήσει 700.000 ανθρώπους να διαφύγουν σε γειτονικές χώρες. Εκτός αυτού, περίπου 1,7 εκατ. άνθρωποι είναι άστεγοι στο εσωτερικό της ίδιας της τους της χώρας. Ο Limέχασε και τους δυο του γονείς, ενώ ο αδελφός του αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη χώρα και να πάει στην Αιθιοπία μαζί του.

Μόνος, στον  προσφυγικό καταυλισμό της Gambella και με τις βασικές του ανάγκες να καλύπτονται, λέει πως περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, εκείνο που τον στεναχωρεί περισσότερο, είναι ότι αναγκάστηκε να διακόψει το σχολείο. Ενώ περιμένει να ολοκληρώσει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του, εργάζεται ως δάσκαλος και είναι υποδιευθυντής σε ένα από τα  υπερπλήρη δημοτικά σχολεία του προσφυγικού καταυλισμού.

Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες βοηθά τις αρχές στην Αιθιοπία να παρέχουν στοιχειώδη εκπαίδευση, όμως εξαιτίας της ελλιπούς χρηματοδότησης, η δευτεροβάθμια εκπαίδευση προσφέρεται μόνο για ένα αντί για τέσσερα χρόνια. «Αυτό δεν είναι καθόλου καλό για εμάς», λέει ο Lim. «Θέλω να επιστρέψω στην πατρίδα μου έχοντας αποκτήσει μόρφωση, καταλαβαίνετε, σαν κάποιος που μπορεί να βοηθήσει τους άλλους ανθρώπους».

Δείξε την αλληλεγγύη σου με τους πρόσφυγες όπως ο Lim. Υπόγραψε την έκκληση #WithRefugees σήμερα.

Σου άρεσε η ιστορία του Lim; Μοιράσου τη με τους φίλους σου!