Τα ναυάγια και οι ανατροπές πλοιαρίων που σημειώθηκαν την περασμένη βδομάδα στη Μεσόγειο έχουν πλέον στοιχίσει τη ζωή σε 880 ανθρώπους, σύμφωνα με νέες πληροφορίες που λάβαμε κατόπιν επικοινωνίας με τους επιζώντες στην Ιταλία.

Εκτός από τα τρία ναυάγια για τα οποία είχαμε πληροφορηθεί ως την Κυριακή, ενημερωθήκαμε από ανθρώπους που αποβιβάστηκαν στην Augusta το Σαββατοκύριακο ότι 47 άνθρωποι αγνοούνται όταν ξεφούσκωσε μια βάρκα που μετέφερε 125 ανθρώπους από τη Λιβύη. Επίσης, υπάρχει ξεχωριστή αναφορά για άλλα οχτώ άτομα τα οποία χάθηκαν πέφτοντας στη θάλασσα από μια άλλη βάρκα, καθώς και για 4 νεκρούς σε μια άλλη βάρκα που πήρε φωτιά.

Ως εκ τούτου, μέχρι στιγμής το 2016 ήταν ιδιαίτερα θανατηφόρο. Περίπου 2.510 ζωές χάθηκαν φέτος σε σχέση με 1.855 που χάθηκαν την ίδια περίοδο το 2015 και 57 τους πρώτους πέντε μήνες του 2014. Οι πιθανότητες να χάσει κάποιος τη ζωή του στη Μεσόγειο είναι αυτή τη στιγμή 1 στους 81. Αυτό εξαίρει τη σημασία των επιχειρήσεων διάσωσης στο πλαίσιο της ανταπόκρισης στη μετακίνηση προσφύγων και μεταναστών στη Μεσόγειο, και την ανάγκη ύπαρξης πραγματικών και ασφαλέστερων εναλλακτικών για τους ανθρώπους που χρήζουν διεθνούς προστασίας.

Μέχρι στιγμής φέτος, 203.981 άνθρωποι έχουν επιχειρήσει αυτό το ταξίδι. Σχεδόν τα ¾ αυτών ταξίδεψαν από την Τουρκία προς την Ελλάδα πριν από τα τέλη Μαρτίου. Περίπου 46.714 από αυτούς ταξίδεψαν προς την Ιταλία, ενώ σχεδόν ο ίδιος αριθμός καταγράφηκε στην ίδια διαδρομή και τους πρώτους πέντε μήνες του 2015 (47.463). Η διαδρομή Β. Αφρικής-Ιταλίας είναι εξαιρετικά πιο επικίνδυνη: 2.119 από τους θανάτους που καταγράφηκαν μέχρι στιγμής αφορούν ανθρώπους που επιχείρησαν αυτό το πέρασμα, αυξάνοντας σε μεγάλο βαθμό τις πιθανότητες απώλειας της ζωής τους, σε 1 προς 23.

Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) καταβάλλει κάθε προσπάθεια ώστε να κατανοήσει καλύτερα τις πιθανές αιτίες και δυναμικές που κρύβονται πίσω από τις διαδρομές αυτές. Σήμερα, η πλειοψηφία των πλοιαρίων που αναχωρούν από τη Λιβύη αναφέρεται ότι φεύγουν από την περιοχή Sabratah δυτικά της Τρίπολης. Όπως και στο παρελθόν, οι βάρκες εξακολουθούν να είναι ακόμα πιο συνωστισμένες απ’ ό,τι ήταν συνήθως στη διαδρομή Τουρκίας-Ελλάδας, συχνά μεταφέροντας 600 επιβάτες ή και περισσότερους, και πολλές φορές τις ρυμουλκούν άλλα μεγαλύτερα αλιευτικά πλοία, γεγονός που τις θέτει σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο. Σύμφωνα με ορισμένες, ανεπιβεβαίωτες, πληροφορίες η πρόσφατη αύξηση του αριθμού που επιλέγουν αυτή τη διαδρομή συνδέεται με τις προσπάθειες των διακινητών να μεγιστοποιήσουν το εισόδημά τους πριν την έναρξη του ιερού μήνα του ραμαζανιού την ερχόμενη βδομάδα.

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των επιζώντων, τα δίκτυα των διακινητών που επιχειρούν σε περιοχές συμπεριλαμβανομένου του Νίγηρα παραμένουν ενεργά παρέχοντας τις υπηρεσίες τους σε ανθρώπους από τη Δυτική Αφρική έως και τη Λιβύη, όπου πολλοί χρειάζεται να περιμένουν για πολλούς μήνες ώσπου να μπουν σε πλοία για να περάσουν στην Ευρώπη. Είναι πολύ συνήθεις οι καταγραφές διάφορων τραυματικών εμπειριών, από περιστατικά σεξουαλικής αλλά και άλλων μορφών βίας βάσει του φύλου που έχουν σημειωθεί εναντίον των γυναικών που επιχειρούν αυτό το ταξίδι - ή που έχουν πέσει θύματα σωματεμπορίας. Κάποιες γυναίκες μας έχουν αναφέρει ότι υπήρξαν θύματα σεξουαλικής δουλείας στη Λιβύη. Έχουμε παρατηρήσει επίσης μια αύξηση στις αφίξεις των ασυνόδευτων παιδιών.

Μέχρι στιγμής, η Υ.Α. δεν έχει συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία που να υποδεικνύουν μια σημαντική μεταστροφή από τη διαδρομή Τουρκίας-Ελλάδας προς την διαδρομή της Κεντρικής Μεσογείου από τους Σύρους, τους Αφγανούς ή τους Ιρακινούς. Οι βασικές εθνικότητες που έχουν επιλέξει μέχρι στιγμής τη διαδρομή Λιβύης-Ιταλίας είναι από τη Νιγηρία και την Γκάμπια, αν και κάποιες από τις χώρες που συνδέονται συχνότερα με τα προσφυγικά ρεύματα είναι κατά 9% από τη Σομαλία και κατά 8% από την Ερυθραία.

« Επιστροφή