ΚΑΜΠΟΥΛ, Αφγανιστάν – Η Πρέσβειρα Καλής Θέλησης της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Αντζελίνα Τζολί απηύθυνε έκκληση για περισσότερη έμφαση στην επανένταξη των επαναπατρισθέντων Αφγανών προσφύγων, ολοκληρώνοντας τη δεύτερη επίσκεψή της στη Δυτική Ασία.

Κατά τη διάρκεια του διήμερου ταξιδιού της, η διάσημη ηθοποιός συνάντησε εσωτερικά εκτοπισμένους και επαναπατρισθέντες πρόσφυγες που ακόμα αγωνίζονται να επιβιώσουν και να επανενταχθούν, σχεδόν 10 χρόνια αφότου επέστρεψαν στο Αφγανιστάν .

Περισσότεροι από 5,5 εκατομμύρια πρόσφυγες έχουν επαναπατρισθεί από το 2002, κυρίως από το Πακιστάν και το Ιράν, και τώρα αποτελούν το 20 τοις εκατό του πληθυσμού. Η Ύπατη Αρμοστεία ανησυχεί για το γεγονός ότι πάρα πολλοί από αυτούς τους πρώην πρόσφυγες εξακολουθούν να ζουν χωρίς δουλειά, στέγη και άλλα είδη βασικής ανάγκης.

«Ταξιδεύοντας σε ολόκληρη τη χώρα φαίνεται ξεκάθαρα ότι πρέπει να υπάρξει μια εξαιρετικά εστιασμένη προσέγγιση στις χώρες επαναπατρισμού. Πρέπει να αναθεωρήσουμε την έννοια του επαναπατρισμού και τη διαφορά ανάμεσα στον απλό επαναπατρισμό και την επανένταξη», δήλωσε η Τζολί, η οποία είχε επισκεφθεί το Αφγανιστάν εκ μέρους της Ύπατης Αρμοστείας και το 2008.

“Πρέπει τώρα να επικεντρωθούμε στην επανένταξη και αυτό δεν σημαίνει μόνο ότι πρέπει να εξασφαλίσουμε στέγη αλλά και παροχή νερού, εργασία, σχολείο για τα παιδιά και κλινικές,” προσέθεσε.

Την Τετάρτη, η Τζολί επισκέφθηκε οικογένειες που διαμένουν σε κατεστραμμένα σπίτια στην Καμπούλ που κάποτε λειτουργούσαν ως αποθηκευτικοί χώροι της κρατικής εταιρείας λεωφορείων. Ο χώρος στάθμευσης λεωφορείων Ταμίρ Μίλι αποτελεί σήμερα έναν από τους 30 αναγνωρισμένους χώρους από την Ύπατη Αρμοστεία στην Αφγανική πρωτεύουσα όπου μπορούν να επιβιώσουν οι επαναπατρισθέντες πρόσφυγες και οι εσωτερικά εκτοπισμένοι.

Η Πρέσβειρα Καλής Θέλησης συνάντησε και πάλι την Κανούμ Γκαλ στο μικρό υγρό δωμάτιο που μοιράζεται με τον σύζυγό της και τα οκτώ παιδιά τους. Ένας πλαστικός μουσαμάς της Ύπατης Αρμοστείας κάλυπτε μια μεγάλη τρύπα στον μπροστινό τοίχο, παρέχοντας κάποια προστασία από τον άνεμο και το χιόνι. Κατά την πρώτη επίσκεψη της Τζολί το 2008, η Κανούμ είχε μόλις γεννήσει τον γιο της Σαμίρ.

“Ήταν εξαιρετικά απελπιστικό να βλέπει κανείς ότι λόγω των κακών συνθηκών ο Σαμίρ φαίνεται να πάσχει από κάποια μορφή αναπτυξιακής υστέρησης εξαιτίας του υποσιτισμού ή της έλλειψης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Δεν μπορεί να περπατήσει και ζει μετά βίας σε έναν χώρο που μπορεί μόνο να περιγραφεί ως υγρή αποθήκη," είπε η Τζολί.

Ο σύζυγος της Κανούμ, Εσάν, προσπαθεί να εξασφαλίσει το μεροκάματο δουλεύοντας ως εργάτης. Κάθε ημέρα περιμένει για τέσσερις ώρες, αλλά σπάνια τον επιλέγουν για δουλειά. Το ζευγάρι υποστηρίζει ακόμη την 70χρονη μητέρα της Κανούμ, Μπι Μπι Ζάμο Ζαν, η οποία επίσης γνώρισε την Τζολί κατά την πρώτη της επίσκεψη.

"Η ηλικιωμένη αυτή γυναίκα ήταν πολύ αναστατωμένη επειδή αισθάνεται ότι είναι βάρος. Βλέπει τα εγγόνια της να βγαίνουν στους δρόμους καθημερινά για να πλύνουν αυτοκίνητα για ένα δολάριο την ημέρα προκειμένου να μπορέσει να φάει η οικογένεια. Συχνά δεν κερδίζουν τίποτα," είπε η Τζολί. "Όλοι όσους γνώρισα κατά την επίσκεψη αυτή ήταν σαφείς. Οι Αφγανοί δεν θέλουν να γίνουν ζητιάνοι. Θέλουν την ευκαιρία να εργάζονται για να ζουν με αξιοπρέπεια έτσι ώστε να παρέχουν τα απαραίτητα για την οικογένειά τους."

Μια ημέρα μετά την άφιξή της τη Δευτέρα το απόγευμα, η Πρέσβειρα Καλής Θέλησης ταξίδεψε στο χωριό Κάλα Γκαντού, που βρίσκεται βόρεια της Καμπούλ στην πεδιάδα Σιομάλι, και αποτελεί το σκηνικό άγριων συγκρούσεων κατά τη διάρκεια διαδοχικών συγκρούσεων στο Αφγανιστάν από τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Από τις 2.500 οικογένειες στην περιοχή, σχεδόν όλοι είναι επαναπατρισθέντες πρόσφυγες ή εκτοπίστηκαν πριν από το 2002.

Η Τζολί συνάντησε μια ομάδα νεαρών κοριτσιών που θα φοιτήσουν σε ένα νέο δημοτικό σχολείο το οποίο κατασκευάζεται στο χωριό με δική της χορηγία. Η ηθοποιός διέθεσε επίσης πόρους για την κατασκευή ενός σχολείου στο μακρινό καταυλισμό επαναπατρισθέντων στο Τάντζι, στην ανατολική επαρχία Ναγκαράρ. Τα κορίτσια στην Κάλα Γκαντού τώρα πηγαίνουν σχολείο δίπλα στο τοπικό τζαμί. Η έλλειψη κατάλληλης αίθουσας συνεπάγεται ότι τα περισσότερα κορίτσια δεν μπορούν να φοιτήσουν πάνω από την τετάρτη τάξη.

Η δεκάχρονη Σαΐρα προσέφερε στη Τζολί λουλούδια εκ μέρους των συμμαθητριών της λέγοντας: "Εάν κατασκευάσετε αυτό το σχολείο, υπόσχομαι ότι θα διαβάσω πολύ σκληρά και θα φτάσω μέχρι τη δωδέκατη τάξη." Η Σαΐρα που θέλει να γίνει γιατρός όταν μεγαλώσει, είναι η πιο μικρή από πέντε αδελφές και η πρώτη που πηγαίνει στο σχολείο.

Η Ύπατη Αρμοστεία συγκεντρώνει αυτή την περίοδο ενισχύσεις από δωρητές, ανθρωπιστικές και αναπτυξιακές οργανώσεις για να εντείνει τις προσπάθειες παροχής βοήθειας στους επαναπατρισθέντες πρόσφυγες ώστε να επανενταχθούν στο Αφγανιστάν
 

« Επιστροφή