Δεν έχουν ειπωθεί ακόμη όλα όσα συνέβησαν σε αυτό το διάστημα, καθώς σε μεγάλο τμήμα της χώρας είναι δύσκολη η πρόσβαση για τους εργαζόμενους σε ανθρωπιστικές οργανώσεις και τους δημοσιογράφους, ενώ 250.000 άνθρωποι έχουν εγκλωβιστεί σε περιοχές που βρίσκονται υπό πολιορκία. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι πάνω από 100.000 Σύροι έχουν χάσει τη ζωή τους. Αυτό ισοδυναμεί με τουλάχιστον 100 θανάτους κάθε μία από αυτές τις 1.000 ημέρες. Στο μέλλον, θα νιώθουμε ντροπή για αυτή την περίοδο και θα μας στοιχειώνει η συλλογική αποτυχία μας να εμποδίσουμε αυτές τις δολοφονίες αθώων.

Αυτό το συγκλονιστικό ορόσημο θα πρέπει να ωθήσει όλους τους εμπλεκόμενους στην ειρηνευτική διάσκεψη της Γενεύης τον Ιανουάριο να τη μετατρέψουν σε πραγματικό σημείο καμπής για τη σύγκρουση: Να σταματήσει η βία και να εξασφαλιστεί πλήρης πρόσβαση στην ανθρωπιστική βοήθεια για το λαό της Συρίας, ο οποίος λιμοκτονεί και βρίσκεται υπό πολιορκία.

Κάθε μέρα που περνά, η ζωή γίνεται όλο και δυσκολότερη για τα εκατομμύρια προσφύγων από τη Συρία, οι μισοί από τους οποίους είναι παιδιά. Ελπίζω ότι οι κυβερνήσεις και οι κάτοικοι του πλανήτη θα νιώσουν συμπόνια και αίσθηση ευθύνης για αυτούς τους ανθρώπους, και θα τους προσφέρουν περισσότερη βοήθεια, την οποία χρειάζονται απεγνωσμένα.

Δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω το χρόνο για το λαό της Συρίας. Αλλά έχουμε τη δύναμη, ως διεθνής κοινότητα, να αποτρέψουμε άλλες 1.000 ημέρες αιματοχυσίας και δυστυχίας.