33,3 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν εκτοπιστεί στο εσωτερικό της χώρας στα τέλη του 2013 εξαιτίας συγκρούσεων και βιαιοπραγιών, αναφέρει μια καινούργια έκθεση του Παρατηρητηρίου Εσωτερικού Εκτοπισμού (IDMC). Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί στη θεαματική αύξηση της τάξεως των 4,5 εκατομμυρίων σε σχέση με το 2012 και αποτελεί ρεκόρ για δεύτερη συνεχή χρονιά.
Σήμερα, το IDMC, μέρος του Νορβηγικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες (NRC), παρουσίασε την Παγκόσμια Επισκόπηση 2014, στον Ο.Η.Ε. στη Γενεύη, μαζί με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR). Η έκθεση, η οποία αναφέρεται στον εσωτερικό εκτοπισμό για το 2013, επισημαίνει ότι ένα 63% των 33,3 εκατομμυρίων εσωτερικά εκτοπισμένων (IDPs) που αναφέρθηκαν σε όλο τον κόσμο, προέρχονται από μόλις πέντε χώρες: τη Συρία, την Κολομβία, τη Νιγηρία, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και το Σουδάν. Η έκθεση συμπεριλαμβάνει για πρώτη φορά στοιχεία για τη Νιγηρία, και καταγράφει ότι 3,3 εκατομμύρια Νιγηριανοί έχουν εκτοπιστεί λόγω των συγκρούσεων.
«Αυτός ο αριθμός ρεκόρ των ανθρώπων που αναγκάστηκαν να εκτοπιστούν στο εσωτερικό της χώρας τους επιβεβαιώνει μια ανησυχητική ανοδική τάση στον εσωτερικό εκτοπισμό από τότε που το IDMC ξεκίνησε να παρακολουθεί και να αναλύει τον εκτοπισμό στα τέλη της δεκαετίας του '90», λέει ο Τζαν Έγκελαντ, Γενικός Γραμματέας του Νορβηγικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες.
«Η δραματική αύξηση του αναγκαστικού εκτοπισμού το 2013 και το γεγονός ότι το μέσο χρονικό διάστημα που οι άνθρωποι παγκοσμίως ζουν εκτοπισμένοι είναι 17 χρόνια, δείχνουν ότι κάτι πάει τρομερά στραβά όσον αφορά τον τρόπο που βλέπουμε και αντιμετωπίζουμε αυτό το ζήτημα», λέει ο Έγκελαντ.
Ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Αντόνιο Γκουτέρες πρόσθεσε: «Αυτοί οι αριθμοί και η συνεχής τους ανοδική τάση θα πρέπει να μας ανησυχεί όλους. Έχουμε όλοι ευθύνη να δράσουμε για να σταματήσουμε αυτήν την τεράστια ταλαιπωρία. Η άμεση προστασία και η βοήθεια προς τους εσωτερικά εκτοπισμένους αποτελεί ανθρωπιστική επιταγή».
Μέχρι το τέλος του 2013, εκτοπίστηκαν 8,2 εκατομμύρια άνθρωποι, αριθμός κατά 1,6 εκατομμύρια μεγαλύτερος σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Σοκάρει το γεγονός ότι το 43% αυτών βρίσκονται στη Συρία.
«Η έκθεση του IDMC αποκαλύπτει μια τρομακτική πραγματικότητα για τη ζωή στο εσωτερικό της Συρίας, η οποία σήμερα βιώνει τη μεγαλύτερη κρίση εσωτερικού εκτοπισμού στον κόσμο», λέει ο Έγκελαντ. «Εκτός του ότι ένοπλες ομάδες ελέγχουν τις περιοχές όπου έχουν δημιουργηθεί καταυλισμοί εσωτερικά εκτοπισμένων, οι καταυλισμοί αυτοί αντιμετωπίζουν προβλήματα κακής διαχείρισης, έχουν ανεπαρκή αριθμό καταλυμάτων, πλημμελή υγιεινή και περιορισμένη δυνατότητα παροχής βοήθειας». Επιπλέον, η έκθεση του IDMC αποκαλύπτει πως μέρη με μεγάλο αριθμό εσωτερικά εκτοπισμένων γίνονται πιο συχνά στόχοι βομβαρδισμών και αεροπορικών επιδρομών.
Η Συρία παραμένει η χώρα με τη μεγαλύτερη και ταχύτερα εξελισσόμενη κρίση εκτοπισμού στον κόσμο με 9.500 άτομα (περίπου μία οικογένεια κάθε 60 δευτερόλεπτα) να μετακινούνται στο εσωτερικό της κάθε μέρα.
Οι τρεις χώρες στις οποίες συναντάμε τα υψηλότερα επίπεδα εκτοπισμού είναι η Συρία, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, οι οποίες μαζί συγκεντρώνουν το 67% των 8,2 εκατ. νέων εκτοπισμένων το 2013.
«Το γεγονός ότι αυτές οι τρεις χώρες εμφανίζονται στην κορυφή της λίστας του IDMC αποκαλύπτει μια ανησυχητική πραγματικότητα», δήλωσε ο Αλφρέντο Σαμούδιο, διευθυντής του IDMC. «Οι αριθμοί αυτοί δεν αντιπροσωπεύουν μόνο αυτούς που προσπαθούν να ξεφύγουν από χώρες που αντιμετωπίζουν σχετικά νέες κρίσεις, όπως η Συρία και η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία αλλά είναι ενδεικτικοί και των τρομακτικών καταστάσεων που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν αθώοι άνθρωποι, εγκλωβισμένοι εν μέσω παρατεταμένων συγκρούσεων όπως αυτή της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό η οποία υποφέρει από επίμονες αναταραχές που έχουν ξεκινήσει από τα μέσα του 90».
Ο Έγκελαντ συνεχίζει: «Αυτές οι τάσεις δεν υπόσχονται πολλά για το μέλλον. Θα πρέπει να υψώσουμε το ανάστημά μας, να ακούσουμε και να δράσουμε με μια πιο στενή συνεργασία μεταξύ μας για να βάλουμε ένα τέλος σε αυτή τη δυστυχία εκατομμυρίων. Και αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο από τους ανθρωπιστικούς οργανισμούς».
«Ο παγκόσμιος εσωτερικός εκτοπισμός είναι πρόβλημα που αφορά όλους μας, από τους πολιτικούς έως τις ιδιωτικές εταιρείες, από τους φορείς ανάπτυξης έως τους δικηγόρους• όλοι έχουμε να παίξουμε κάποιο ρόλο», δήλωσε ο Έγκελαντ.
« Επιστροφή
Εκτύπωση
Στείλτε το με e-mail
